ΓΡΗΓΟΡΙΑ ΠΕΛΕΚΟΥΔΑ " Σαν τραγούδι που κλαίει σε διαδρομές "

Περνάνε οι μέρες περνάνε οι νύχτες
κι έρχονται οι αυγούλες, οι χρόνοι,
και σου λένε
πού είσαι αγάπη ακόμη κοιμάσαι!

Με όνειρα και ένα δάκρυ στην καρδιά
και μες στους ίσκιους, κάτι να καίει
να τρέμει σαν φιλί,
όλη τη νύχτα ν΄αγρυπνάς
με βλέμμα υψωμένο ένα άστρο να καλείς.

Ω να μπορούσες ρόδο χρυσής αυγής
να βυθομετρούσες,
να μου 'λεγες για το χαμό της νιότης
κάθε που πέφτει η σκοτεινιά και σιγανά
νυχτώνει στην καρδιά,
να 'ρχονται αύρες φωσφορίζοντας
να μας ραντίζουνε.

Γρηγορία Πελεκούδα