Έτσι τη θέλω την αγάπη.
Δυνατή και περήφανη,
λαμπερή κι αγέρωχη
να σε καλεί στην ύπαρξή της
δικαιώνοντας κάθε σου κύτταρο.
Καρποφορεί στο Φως του ήλιου
κι άνεμος γίνεται
στο πουθενά να παρασύρει
ό,τι δεν την εκπροσωπεί
κι ό,τι την εμποδίζει,
αναπνοές και όνειρα
να γίνουν όλα… ένα!
Μην κλαίς …
Σου ανήκει και την ορίζεις
μες στ’ άχραντα μυστήρια της ψυχής σου!
Κι αν ακόμα δε την γνώρισες,
έτσι όπως πρέπει… σαν φωτιά
που καίει την ύπαρξή σου,
γίνε εσύ η ΑΓΑΠΗ
κι άστραψε κάθε σου παλμό
και παλμοδόνησε το Είναι σου,
στο Φως …
που ανατέλλει τη ζωή σου!
Συμπεριλαμβάνεται στο βιβλίο «Αγάπη ρέουσα»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου