Δεν είχα φιλί να μου λυγάει το κορμί
μήτε Ιθάκη τις νυχτιές
να με θωρεί αγκαλιασμένη.
Την μορφή σου είχα
τα χείλη μου να βρέχω
εκεί στην άκρη του μαζί..
όταν πλάγιαζες στα όνειρά μου
και την μυρωδιά σου να ρωτώ
πότε θα ΄ρθεις κι αν θα μ΄αγαπάς
γιατί έχω όνειρα να σου προσφέρω.
Δεν σου μαρτύρησα.
Τα δειλινά όταν ο ήλιος με κοιτούσε
εγώ φορούσα το φθινόπωρο
και στην συννεφιά του ταίριαζα
το βλέμμα σου να με ανταμώνει.
Την ανάσα σου είχα
να μου μερεύει τον βοριά
να αντέξω τον θυμό μου
που κωπηλατούσε στον χιονιά
μέχρι που η άνοιξη κι o βασιλικός
αλληλοκοιτάχτηκαν σαστισμένα.
Δεν σου μαρτύρησα.
Πως στο φως του Αυγερινού
έβγαινα και έταζα του ουρανού
να σου ξομολογηθεί το μυστικό
Πως..
Δίπλα μου σε θέλω.
Ν’ αγγίζω την ζωή σου
να γεύομαι το βλέμμα σου
και να ξεδιψά η ψυχή μου.
Να ΄χει παράθυρο με γιασεμιά
να μην αναβλύζει η ερημιά
όταν βολτάρει και οργώνει
σαν ξυράφι την καρδιά.
Μη με κοιτάς ..
μόνο τα χέρια κράτα μου σφιχτά
θέλω να σου μαρτυρήσω..
Σ΄ερωτεύτηκα
όταν με φίλησες στο στόμα ..
Και δεν σταμάτησες μόνο εκεί..
Με άγγιξες μέχρι την ψυχή !
Βίκυ Δρακουλαράκου
06-02-2017
21.25
Κατοχυρωμένο
Ευχαριστώ θερμά για την φιλοξενία !!!
ΑπάντησηΔιαγραφή