ΜΙΜΗΣ ΚΟΥΡΤΗΣ - ΓΥΑΛΙΝΟΣ ΔΡΟΜΕΑΣ !!!

Γυαλιά κι άλλα γυαλιά,
βαλμένα το ένα πάνω στ΄άλλο.
Γυαλιά με δίκοπη μιλιά,
θρύψαλα στης καρδιάς το σάλο.
Κομμάτια όνειρα,σπασμένα τζάμια,
κολήσαν και μαζί και χωριστά,
με βάση δυνατή της γης τα χράμια.
Το πρώτο σπίτι σου στην όμορφη πλατεία,
το γκρέμισαν του τρένου οι συρμοί,
κι από τη γειτονιά σου,στα Χαυτεία,
εβρέθηκες στου πλούτου την ορμή.
Δεν τα ΄θελες αυτά τα μεγαλεία,
μα να γυρίσεις πίσω δεν μπορείς.
Η μόνη σου ελπίδα και φιλία,
το Καλλιμάρμαρο μπροστά σου που θωρείς.
Στέκει ψηλά πολύ το πέταγμά σου,
δεν φαίνεται το δάκρυ των ματιών,
μα σε χαιδεύει ,νοιώθω στ΄άγγιγμά σου,
το αίμα των σπασμένων των γυαλιών.
Και αν θα βρεις βουνό ή προκυμαία,
θα τρέχεις πάντοτε χωρίς σταματημό.
Κι όλοι θα λένε για το γυάλινο δρομέα,
που ορθώνει ανάστημα στης πόλης το χαμό.

Μίμης Κούρτης - 30 Γενάρη,2 0 1 7