ΟΛΓΑ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ - ΝΤΙΝΟΔΗΜΟΥ " ΒΙΟΛΙΣΤΗΣ "

Αυτή η αχτίδα του ήλιου με μεθά,
ταξίδι στη χώρα των θαυμάτων κάνω
μέσα μου κουβαλώ έναν βιολιστή,
στης θάλασσας τα άρμενα καταμεσής…
νότες ψάχνω να χαρίσω στη ζωή.
Τεντωμένο σύρμα το δοξάρι μου ηχεί…
οι αποδέκτες πολλοί,
μόνο η απουσία σου δειλή.
Γυμνά κλαδιά απλώνονται οι ήχοι,
σε μάταιες αναμονές, γεμάτα αυταπάτες
στα σύρματα επάνω φτιάχνουν τείχη…
είναι που γέρνει ο ήλιος
και σταματά της ζωής τ’ απέραντο.
Οιστρηλατώ στην ατραπό σου,
στον παφλασμό του χρόνου… για λύτρωση.
Θεέ μου, φύσα δυνατά και πάρε
της ζωής μου τα σκουπίδια μακριά.
Πολλοί χειμώνες πέρασαν,
απογοήτευση έσταζαν,
κράτα την άνοιξη…μη φύγει βιαστικά.
Άσε το Σύμπαν ν’ αγλαίζει στη θωριά σου…
το βιολί ασίγαστο να μένει
και ο ήχος απ’ τα φύλλα των δέντρων
σεγόντο να κρατά!

ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ ΟΛΓΑ
Από το βιβλίο μου <<Σεληνόφως>>