Ακροβατώ μεταξύ παλιού και νέου,
ανάμεσα από τις συμπληγάδες περνώ, ξανά και ξανά,
παρακαλώ νάναι η Σκύλα ή η Χάρυβδη που θα με πάρει
για να γλυτώσω απ'τα δεινά που ήρθαν
κι ακόμα έρχονται...
Φουρτουνιασμένη θάλασσα η ζωή μου,
χτυπά στα βράχια...
υπομένω την αλμύρα της χρόνια τώρα.
Στα βράχια θέλω να βγω κι ελπίζω.
Απ'αυτά με μύτες μαχαίρια που ματώνουν τα πληγωμένα
μου χέρια ...
με αίμα ελπίδας τη δίψα μου να σβήσω.
Απόμακρη,απρόσιτη ελπίδας γη βρίσκεται κοντά μου
και προσπαθώ να φτάσω κύμα ,κύμα,
χτύπο, χτύπο την καρδιά μου!
Carpe
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου