 |
| Πίνακας - Mike Tzamalhs |
Απέραντη τη θάλασσα τα μάτια τους,είχαν δει.. να ξαπλώνεται σαν..ερωτικά μες τους κόρφους τ' ουρανού τους.. Σιωπούσαν........ Μ' αυτή την ευγενική θλίψη,που'χει η λαχτάρα ..να μην και πεθάνει η στιγμή.! Μ' αυτό το βάθεμα στο βλέμμα, ..μη και ταραχτεί ο πόθος και φοβηθεί.! Μ' αυτή την αγωνία της θύμησης, να σφίξει στην αγκαλιά της το δευτερόλεπτο, ..μη και χαθεί.! Με τα νυφοστολίδια των αισθήσεων ..σαν ανθισμένης αμυγδαλιάς, που τραγουδά δακρύζοντας, στ' ανέμου τον χορό.! Με το ηλιόκεφο μιας καρδιάς, μεθυσμένης απ το μαγικό βοτάνι ..αυτό του Έρωτα.. που τους φίλεψε η Ζωή, όταν κεντούσε όνειρα κι έπλεκε παραμύθια.... μαντλίν * 22-2-2017
Φωτογραφία του πίνακα : Σοφία Μανώλη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου