Έγειρε το φως, κλεμμένη ματιά
στο χέρι π' άφησες να γέρνει
στο ενύπνιο,
σ' ´εναν χρόνο που δεν μετρούν οι λέξεις,
που σιωπούν οι αριθμοί,
σ' εκείνον που ασφάλισε το λευκό σεντόνι,
η μπλε κουβέρτα
κι ´ενα φιλί ολόγιομο φεγγάρι
που ερωτεύεται την θάλασσα.
Στα στενά όρια ενός δωματίου,
δυο κλίνες, ένα ρολόι, ένα παραθύρι
και το γερμένο φως.
Ώρα τέσσερις, στο μέσον του χάρτη
κατεγράφη μια αρετή,
αυτή της σιωπής του έρωτα
στην γερμένη ώρα ενός ρολογιού
στο στρογγυλό τραπέζι ακουμπισμένου...
Μαρίνα Σολδάτου 2017 "Αρχή αριθμήσεως"
δυο κλίνες, ένα ρολόι, ένα παραθύρι
και το γερμένο φως.
Ώρα τέσσερις, στο μέσον του χάρτη
κατεγράφη μια αρετή,
αυτή της σιωπής του έρωτα
στην γερμένη ώρα ενός ρολογιού
στο στρογγυλό τραπέζι ακουμπισμένου...
Μαρίνα Σολδάτου 2017 "Αρχή αριθμήσεως"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου