Ανέγγιχτα όνειρα κρατούσα τρυφερά στις παλάμες μου
Χάρτινα καράβια που ταξίδευαν αναζητώντας την Ιθάκη τους
Τα μοίρασα σε εκείνα τα χελιδόνια που πέταξαν σε γαλάζιους ουρανούς
Κράτησα στα φύλλα της ψυχής μου την υπόσχεση τους
να φέρουν το χαμόγελο της Άνοιξης
Περπάτησα σε αγνώστους κόσμους
Άδεια σπίτια από φωνές ανθρώπων
Ρίζες αποστεωμένων δέντρων φύτρωναν μέσα τους
Έρημα τοπία ψυχής
Μάτωσα τα πόδια μου από τις ρωγμές των ελλείψεων
Αίμα έσταξε νότισε το χώμα της γης
Συνάντησα μικρά ξωκλήσια με ανέμους θαλασσινούς
να φυσούν μέσα τους
Αρώματα Λεμονανθών και άνθη γιασεμιών
είχε η ανάσα τους
Έγραφε το Α και το Ω της λέξης Αγαπώ
Έρεε από τις άκρες των δαχτύλων μου
θαλασσινό νερό και αλάτι στις πληγές της θύμησης
Σε βρήκα να με περιμένεις στον βράχο στην άκρη της θάλασσας
Γεύση από κοχύλια και κόκκινα κοράλλια είχε το φιλί σου
Προσευχή αγάπης σκαλισμένη στις θάλασσες των αιωνίων συναισθημάτων
Σ.Χ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου