ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ-ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ «ΑΚΡΟΝ» ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΓΡΙΒΕΑ
«Μια ονειρική μελωδία αναδυόταν από παντού σε μια μουσική κλίμακα χτισμένη με ροζ, χρυσούς και ασημένιους ήχους.΄Ενιωσα μια άυλη δύναμη να γεμίζει την ψυχή μου, μ΄ένα αίσθημα γοητευτικής προσμονής, για κάτι που υπολείπεται μοναχά μια χορδή του χώρου ,ή μια μοναχική νότα του χρόνου για να το φτάσεις. Άπλωσα το ένα μου χέρι, ασυναίσθητα, για ν’ αγγίξω την ευτυχία που αφουγκραζόμουν να με προσεγγίζει.» ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΡΙΒΕΑΣ «ΑΚΡΟΝ»
Το να είσαι συγγραφέας δε σημαίνει να κηρύττεις μιαν αλήθεια, σημαίνει να ανακαλύπτεις μιαν αλήθεια» είχε πει ο Τσέχος συγγραφέας Μίλαν Κούντερα. Και εδώ, ο Μιχάλης Γριβέας έχει πετύχει αυτό ακριβώς. Να ανακαλύψει μιαν αλήθεια. Το λόγο ύπαρξης μιας ολόκληρης γενιάς ανθρώπων, δύο οικογενειών από τη Μάνη και τον Πειραιά αντίστοιχα , την ιστορική αλήθεια της νεώτερης Ελλάδας, η οποία ξεκινά με την απελευθέρωση από τους Τούρκους και φτάνει μέχρι και τις μέρες μας, άλλοτε με οδηγό την φαντασία , και άλλοτε προσεγγίζοντας τις αλήθειες της πραγματικής ζωής. Το «΄Ακρον», είτε χορεύει στο μύθο, είτε αγγίζει την πραγματικότητα, είναι μια πραγματική Οδύσσεια, που οδηγεί τον αναγνώστη να πιστέψει πως όλα μπορούν να είναι αληθινά με δύναμη, αντοχή και αγώνα ψυχής. Πάντα όμως με ένα στόχο: αυτήν την αλήθεια να τη μεταγγίσει και στις επόμενες γενιές. Και αυτό ο συγγραφέας το πετυχαίνει με άπειρες ανατροπές, με πολλαπλούς συμβολισμούς και με μια συνεχή ροή στην πλοκή των γεγονότων, κάνοντάς μας να ζούμε κι εμείς, ως αναγνώστες, μαζί με τους ήρωες του βιβλίου, που αν και φανταστικοί, δεν διαφέρουν καθόλου από την πραγματικότητα. Και αυτό οφείλεται στην καθαρή γραφή του συγγραφέα, στην άρτια λογοτεχνική του πένα, στο ταλέντο αυτό που τον προίκισε η φύση και που μπορεί να μετουσιώνει το φανταστικό σε πραγματικό και το πραγματικό σε ονειρικό. Ο συγγραφέας γνωρίζει και χειρίζεται πολύ καλά την ελληνική γλώσσα, θα έλεγα με ύφος καζαντζακικό, με άρτιο γλωσσικό επίπεδο και αρκετά πλούσιο λεξιλόγιο, με πλήθος επιθέτων που πλουτίζουν το κείμενο, χωρίς να το βαραίνουν. Οι μεταφορές που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας, οδηγούν τον αναγνώστη σε μια ατέρμονη φαντασία ή ακόμα και ελευθερία, έτσι ώστε να προσεγγίσει τις αφηγηματικές και λογοτεχνικές ανάγκες του κειμένου και να εκφράσει με επιτυχία την συγκεκριμένη ψυχολογική ή συναισθηματική κατάσταση.
΄Ηρωες του βιβλίου δύο οικογένειες, η οικογένεια Στίλβα με καταγωγή από τη Μάνη και η οικογένεια Γαλανού με καταγωγή από τον Πειραιά. Βρίσκω αρκετά ευρηματική την καταγραφή του γενεαλογικού δέντρου των οικογενειών, που παρατίθεται στις πρώτες σελίδες, για να γνωρίσει ο αναγνώστης τους ήρωες του βιβλίου, κατά χρονική και ημερολογιακή σειρά. Οικογένειες με διαφορετικές αντιλήψεις και διαφορετικές πολιτικές πεποιθήσεις. Δύο διαφορετικοί κόσμοι μπλέκονται με ένα τρόπο μαγικό - κινηματογραφικό θα έλεγα-, που κρατά τον αναγνώστη σε εγρήγορση, η μία ανατροπή διαδέχεται την άλλη, με αποτέλεσμα να σε κρατά σε αγωνία μέχρι το τέλος. Πρόκειται για ένα βιβλίο με μια μοναδική σύνδεση του φανταστικού στοιχείου με την αληθινή ιστορικότητα της πατρίδας μας, με τα χαρακτηριστικά μιας αντισυμβατικής ιστορίας πολέμων, ερώτων και επαναστάσεων, που έρχονται και συμπληρώνουν την πλοκή τής μυθοπλασίας και ταυτόχρονα της ιστορικής αλήθειας.
Η ιστορία του «΄Ακρον» ξεκινά στον ΄Ακρον, ένα φανταστικό χωριό στο νοτιότερο κάβο της Μάνης, με την επίσκεψη του δεκαεξάχρονου Ηλία Στίλβα, στον τάφο του πατέρα του Νίκανδρου Στίλβα, όπου εκεί διαδραματίζεται ένα παράλογο φαινόμενο: o νεκρός πατέρας του τού αποκάλυψε το μυστικό που βρισκόταν στη σελίδα 333 ενός λινόδετου βιβλίου στη βιβλιοθήκη πάνω από το γραφείο του. Ένα πολύ ενδιαφέρον μέρος του βιβλίου. οι μεταφυσικές καταστάσεις κάποιων ηρώων, όπου το παρελθόν και το μέλλον ταξιδεύουν παρέα στο αέναο ταξίδι του χωροχρόνου, κάνοντας περισσότερο συναρπαστικό το ανάγνωσμα. Αναφορές στα ήθη και στα έθιμα της Μάνης, τον μανιάτικο γάμο με τις παραδοσιακές στολές,τα μανιάτικα μοιρολόγια, επίσης, ο συγγραφέας περιγράφει την αρχιτεκτονική των περίφημων πέτρινων πύργων, ακόμα και την ιεροτελεστία της βεντέτας του αίματος, που επικρατούσε χρόνια στη Μάνη. Επίσης, στο βιβλίο αυτό αναφέρεται η ιστορική, πολιτική και πνευματική κατάσταση της Αθήνας της εποχής εκείνης.
Ο κύριος ήρωας του βιβλίου ο Άγις Στίλβας, γιος του Ηλία Στίλβα και της Κανέλας, αξιωματικός του Ιππικού Σώματος Στρατού της Σχολής Ευελπίδων, μαχητής έξι πολέμων. Η ηρωίδα του βιβλίου, η Ρουμπίνη, περιγράφεται από το συγγραφέα ως πανέμορφος άγγελος του έρωτα και του λαού. Ο έρωτας, του Άγι και της Ρουμπίνης, κυρίαρχος στην πλοκή των ιστοριών των ηρώων, αυτός «ο ανθός που φύτρωνε», όπως τον περιγράφει ο συγγραφέας, τα κοινά σημεία των ερωτευμένων, αλλά και οι διαφορές τους, η ανιδιοτελής αληθινή αγάπη τους, τελικά, μπορεί να αντέξει στο χρόνο; Ποιος ευθύνεται για αυτήν την λεπτή γραμμή του πεπρωμένου που ορίζει αν θα βρίσκεσαι από τη μια ή την άλλη πλευρά; Αξίζει στον έρωτα να θυσιάζεσαι για την ευτυχία του άλλου; Kαι πόσο ακριβό είναι το τίμημα της θυσίας; Υπάρχει στο τέλος δικαίωση;
Και τέλος, η αποκάλυψη, η προφητεία, το «θείο μυστικό», ένας μύθος , το όνειρο του ανθρώπου να ανυψωθεί και να αγγίξει τη θεϊκή οντότητα, αλλά και η αποτυχία, ο θάνατος, η πτώση, η καταστροφή, η τραγικότητα της ανθρώπινης ύπαρξης, αλλά και της ψυχής, χωρίς τη λογική, ένα λεπτεπίλεπτο σχοινί που ενώνει το ΄Ακρον της Μάνης με τον ατελεύτητο ορίζοντα του ουρανού, με το ακρότερο σημείο του σύμπαντος...
Εύχομαι από καρδιάς στο συγγραφέα Μιχάλη Γριβέα καλοτάξιδο το «Άκρον», να ταξιδέψει σε όλα τα άκρη της πατρίδας μας και όχι μόνο, και επίσης, εύχομαι σε όλους μας να είμαστε συνεχώς σε μια διαρκή αναζήτηση του ακρότερου σημείου της ψυχής μας...
ΤΖΟΥΛΙΑ ΠΟΥΛΗΜΕΝΑΚΟΥ
Ποιήτρια, μέλος του Δ.Σ. της Πανελλήνιας ΄Ενωσης Λογοτεχνών
Από την παρουσίαση του «Άκρον» στην Καλαμάτα 28 Ιανουαρίου 2017
του ανθρώπου να ανυψωθεί στον ουρανό και
να πλησιάσει τον ιδιαίτερο χώρο των θεϊκών υπάρξεων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου