ΠΟΛΥΞΕΝΗ ΒΑΚΙΡΛΗ-ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ " ΗΧΟΙ ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ "

πηγή φωτογραφίας 

Μελίρρυτος ήχος βιολιού
σαν απόηχος ενός ξεχασμένου γάμου
προσκαλεί τις αισθήσεις
σε ουράνιο ξεφάντωμα.

Μπερδεύεται με τις φωνές της Άνοιξης
που μόλις μας βρήκε μουδιασμένους
σιμώνοντας δειλά- δειλά με τ' ακρονύχια της
τα περβόλια της ψυχής.

Εκεί μπουμπουκιασμένες κερασιές
και μυγδαλιές στολισμένες στ' άσπρα
στέκουν μάνες τροφοδότρες
της αθόρυβης μέλισσας.

Κι εκείνη χορτάτη απ' το νέκταρ
πηγαινοέρχετ' ακούραστη
από κλαρί σε κλαρί για να μπολιάσει
τους καρπούς του κήπου μου.

Κι ο ήχος του μαγικού βιολιού
π'ακόυγετ' απόμακρος από πέρα
σμίγει ερωτικά με το τιτίβισμα των κοτσυφιών
που δοξάζουν τη μέρα.

Μια μυστική συνουσία ζωής
μέσ' από ήχους και μελωδίες πρωτόγονες
διαφεντεύει την Ανοιξη

κι εκείνη υποταχτική
στη μαγική ιεροτελεστία της φύσης
ξαπλώνει στο τρυφερό γρασίδι
που μόλις τώρα αρχίζει να φυτρώνει.

Ποίημα από την υπό έκδοση συλλογή  ΜΕ ΧΡΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΡΩΜΑΤΑ