Στη ΜΑΥΡΕΤΑ ΣΟΛΔΑΤΟΥ με ΑΓΑΠΗ.
Μοίρα, Μαύρα, Μαζί έρμαιο του λογισμού δραπέτευαν οι μνήμες σαλεύαν τα σκοτεινά παντζούρια κι έκλεβε τ' αναφιλητά το παραμιλητό στους τοίχους. Πως σε λένε μάνα; "Με είπαν Άνοια παιδί μου απώλεια δίχως ίχνη δεν υπήρξα λένε σε κάτι παλιούς πόνους μονάχα καταμεσής της θύμησης στη δίνη του χρόνου μικρές δόσεις σε σύγχυση ρόλων Κινδυνεύω είπαν Αλλάζω είπαν έτσι κι αλλιώς όλα αλλάζουν αιώνες χάνονται κύτταρα πεθαίνουν μικρά φίδια δαγκώνουν τις μέρες μου κλαίω, γελώ, χτυπώ τα στήθη με μανία ζητώ τη μάνα μου να δω και την καημένη μου αδελφή που τηνε πήρε ο χάρος Άδικα, κανείς δε γλιτώνει.....
Μοίρα, Μαύρα, Μαζί έρμαιο του λογισμού δραπέτευαν οι μνήμες σαλεύαν τα σκοτεινά παντζούρια κι έκλεβε τ' αναφιλητά το παραμιλητό στους τοίχους. Πως σε λένε μάνα; "Με είπαν Άνοια παιδί μου απώλεια δίχως ίχνη δεν υπήρξα λένε σε κάτι παλιούς πόνους μονάχα καταμεσής της θύμησης στη δίνη του χρόνου μικρές δόσεις σε σύγχυση ρόλων Κινδυνεύω είπαν Αλλάζω είπαν έτσι κι αλλιώς όλα αλλάζουν αιώνες χάνονται κύτταρα πεθαίνουν μικρά φίδια δαγκώνουν τις μέρες μου κλαίω, γελώ, χτυπώ τα στήθη με μανία ζητώ τη μάνα μου να δω και την καημένη μου αδελφή που τηνε πήρε ο χάρος Άδικα, κανείς δε γλιτώνει.....
Πως σε λένε παιδί μου;
ΜΕ ΕΙΠΑΝ ΑΝΟΙΑ ΜΑΝΑ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου