ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΕΥΘΥΜΙΟΥ "Ταξίδι χωρίς γυρισμό"

πηγή φωτογραφίας 

Φυλλορροώ σε πράσινες σκιές
γέρνω το κεφάλι
σαν άρρωστο λουλούδι
προς κάθε ανατολή

Στέμμα του ήλιου φορώ
Ω,πολύποθη γλυκύτητα θέρμης
γλυκασμός ανεμόπτερης σάρκας
τραγική τε και μακάρια

Αποσυντίθεμαι στα συστατικά
των ερώτων

Καυτή χοάνη η ψυχή μου 
συμπαρασύρεται στο αλλόφρονο

Δροσόφλογο φιλί στάζει στο χώμα
να,το κλάμα ενός κυκλάμινου
φυτρώνει ολόφωτο

Κλέβει η πορεία της σκέψης 
το σμαραγδένιο έμβλημα
των κόσμων

Θεία σελήνη μεστωμένη
σ`ασβεστωμένα στήθη
ουράνιος στοβιλισμός
με εκσφενδονίζει
πάνω από των φόβων τα κάστρα

Ένοπλη διαμαρτυρία
κωπηλατεί τις τριήρεις των αισθημάτων
στο απόρθητο του νου

Γαλάζιος θόλος και κρεβάτι
στρωμένο σε φουρτούνα
Μας κέρασε ένα νησί
κρασί λησμονιάς
και χαθήκαμε

Πρύμνη θαλασσοδαμάστρα
γιομάτη πληγές και τσακισμένα φτερά
Θρηνεί το κουπί το σπασμένο ταξίδι
Γλεντά η μοίρα το ανεπιστρεπτί

Ω,Ηλιόκορε
πώς σπαταλάς το μισό του φωτός σου
Εσύ Σελήνη ασημοκέντητη
ραίνεις μ`άστρα 
του μαύρου την απελπισία

Αγάπη αλόγιστη
ολοκαυτώνεσαι σε δυσεύρετα
ναυάγια
σαν τη καρδιάς το αλήτικο σεργιάνι
που πάντοτε πορεύεται και πάει

Στο πυροφάνι των λογισμών μου
μπλέχτηκα/

ξεβράζω στίχους
δίχως ήχους

για τους περαστικούς ψαράδες
που έμαθαν στα κύματα
ν`ακούν τ`αερικά
κάθε βραδιά...---

Κωνσταντίνα Ευθυμίου