Η μεγάλη γιορτή του Πάσχα πλησιάζει και φέρνει μαζί της το μήνυμα της Ανάστασης, της ανανέωσης και της ελπίδας. Για τον άνθρωπο η Κυριακή του Πάσχα αποτελεί σημαντική πηγή έμπνευσης και εσωτερικής ανάτασης ή πνευματικότητας, η οποία για κάποιους έχει να κάνει με την ανθρώπινη γνώση και σοφία, με την ομορφιά, με την αγάπη, με το καλό και το δίκαιο, την καλλιτεχνική δημιουργία. Για άλλους πάλι είναι απλές καθημερινές στιγμές, όπου για λίγα λεπτά έχουν την αίσθηση ότι βρίσκουν νόημα στη ζωή, όπως στις ματιές αγαπημένων προσώπων και σε βαθιές στιγμές οικογενειακής ή προσωπικής γαλήνης και πληρότητας. Το να συνειδητοποιούμε κάποιες στιγμές ότι απλά ζούμε, ότι υπάρχουμε, έτσι χωρίς να πρέπει να κάνουμε κάτι συγκεκριμένο, μπορεί να είναι απαραίτητο για την εσωτερική μας ζωή και γαλήνη. Επομένως, το Πάσχα μπορεί να κάνει κανείς την εσωτερίκευσή του και να ρίξει μία ματιά στον εσωτερικό του κόσμο προκειμένου αναλογιστεί για την πορεία του, τις αξίες του και τους στόχους του.
Ο Ντοστογιέφσκι στους αδερφούς Καραμαζώφ είπε: ''χωρίς Θεό όλα επιτρέπονται'', η γιορτή όμως του Πάσχα δηλώνει '' με το Θεό όλα είναι δυνατά''. Πρόκειται για ένα μήνυμα ελπίδας το οποίο ξεπερνάει τους περιορισμούς μας και θριαμβεύει πάνω στους χειρότερους φόβους μας.
Λίγα λόγια για τη Μεγάλη Εβδομάδα και τη σημασία της.
Η Μεγάλη Εβδομάδα συνήθως αποκαλείται και Εβδομάδα των Παθών. Σηματοδοτεί δε, την έναρξη μιας νέας αρχής για σκέψη και περισυλλογή για τους περισσότερους ανθρώπους. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι, τα πάθη του Χριστού μας συμβολίζουν τα πάθη που περνά ο κάθε άνθρωπος. Αυτό δεν είναι τίποτα άλλο παρά μία υπενθύμιση ότι, όσο και αν πάει η ζωή κάποιου καλά, εκείνες οι δύσκολες καταστάσεις και στιγμές τις οποίες ο άνθρωπος δεν έχει τη δύναμη να ελέγξει, υπάρχουν πάντα. Ή ακόμη, κάποια δυσάρεστα που συμβαίνουν ξαφνικά και έρχονται να ταράξουν την ομαλή ζωή και τη ρουτίνα. Το διάβα μας στη ζωή δεν είναι τίποτα άλλο από ένα καρδιογράφημα. Έχει σκαπανεβάσματα. Η ζωή αν δεν έχει τα πάνω και τα κάτω της, αν υπάρχει μία συνεχής ευθεία και δεν έχει σημασία αν η ευθεία αυτή έχει φορά προς τα πάνω ή προς τα κάτω, ο άνθρωπος είναι σαν ζωντανός νεκρός. Το σαράκι της μελαγχολίας και η αίσθηση μιας γλυκιάς θλίψης εμφανίζονται και στη πιο ευτυχισμένη στιγμή της ζωής μας. Αυτό όμως, καλό είναι να μη μας φοβίζει, καθώς είναι στη φύση του ανθρώπου να κάνει μαύρες σκέψεις ακόμη και στις πιο διάφανες περιόδους του. Η Μεγάλη Εβδομάδα συμβολίζει τη σκοτεινή πλευρά του ανθρώπου, τα προσωπικά πάθη που βασανίζουν τον κάθε έναν από εμάς και έρχεται κάθε φορά να υπενθυμίσει με σκληρό τρόπο τις ανθρώπινες αδυναμίες και το κακό που πηγάζει απο αυτές.
Ποιό όμως το προσωπικό νόημα του Πάσχα;
Τι έρχεται στο νου μας όταν αναφερόμαστε στο ελληνικό Πάσχα; Έρχονται τα ήθη και τα έθιμά μας, οι παραδόσεις μας, όπως η φυγή στο χωριό, τα οικογενειακά τραπέζια, η πασχαλιάτικη σούβλα, το τσούγκρισμα των αυγών, τα πυροτεχνήματα το βράδυ της Ανάστασης, οι χαρμόσυνοι ήχοι από τις καμπάνες. Πλην των παραδόσεων και των εθίμων όμως, το Πάσχα έχει για τον καθένα και ένα προσωπικό νόημα, καθ΄ ότι αγγίζει τα πιο βαθιά υπαρξιακά θέματα του πόνου, της δυστυχίας και αυτού του θανάτου ακόμα. Η Εβδομάδα δε των Παθών, κατάληξη της οποίας είναι η Ανάσταση, έχει ένα νόημα βαθύ το οποίο δεν είναι τίποτα άλλο από το πέρασμα από τα πάθη στη λύτρωση και τον εορτασμό της ανανέωσης και της ανάτασης. Ο πόνος, τα πάθη και οι πειρασμοί, οι προδοσίες και ο πλάνες, οι δυσκολίες και οι απογοητεύσεις και τελικά ο θάνατος δεν είναι τίποτα άλλο από το ψυχολογικό τοπίο μέσα στο οποίο ζει ο άνθρωπος και το οποίο ζει μέσα μας. Αν κατορθώσουμε να διαχειριστούμε όλα τα παραπάνω θα πετύχουμε την ανασύνταξη του ατομικού μας ψυχολογικού τοπίου, θα ανανεωθούμε έτσι και θα δώσουμε καινούριο νόημα στη ζωή μας.. Η γιορτή του Πάσχα συμπίπτει με την Άνοιξη, όταν ολάκερη η φύση είναι ανθισμένη και καταπράσινη, καθ΄ότι ξυπνά από τη νάρκη του Χειμώνα και περνά στη περίοδο της γονιμότητας και της ευφορίας. Αυτή η γιορτή συμβολίζει επίσης και μία ψυχική διαδικασία με μεγάλο εύρος όσον αφορά την εξάλειψη και την αναγέννηση. Έχουμε τη δυνατότητα να αφήσουμε ότι δεν μας αρέσει, αρκεί να το θελήσουμε, και να αναγεννηθούμε με διαφορετικό τρόπο. Ο άνθρωπος πολύ συχνά εγκλωβίζεται και φυλακίζεται μέσα στις συνήθειές του, στους φόβους του, στα πάθη του, στην αρνητικότητα και την επιφυλακτικότητα του, ωστόσο πάντα έχει τη δυνατότητα να αποδράσει από τις πιο πάνω καταστάσεις, παύοντας να φοβάται τους εσωτερικούς και τους εξωτερικούς εχθρούς του, παύοντας να φοβάται το γεγονός ότι έχει να κουβαλήσει τον προσωπικό του σταυρό και να αντέξει τον πόνο. Όταν ο άνθρωπος κατορθώσει και αποβάλλει τον οίκτο που νιώθει για τον εαυτό του , όταν αποβάλλει την απελπισία και τη μιζέρια του καθώς και να πάψει να φορτώνει τον εαυτό του με ενοχές και είναι διατεθιμένος να ξεπεράσει τα προσωπικά του όρια, τις δυσκολίες του και την έλειψη νοήματος στη ζωή του, τότε θα ξεπεράσει τον εαυτό του και θα πετύχει να εξελιχθεί πέρα από κάθε προσδοκία.
Κυρίως πάθος σε αυτό που κάνει (δεν εννοώ το πάθος που βλάπτει), πίστη και ελπίδα σε κάτι, ενδιαφέροντα και όνειρα χρειάζεται ο άνθρωπος για να προχωρήσει.
Το μήνυμα της Ανάστασης έρχεται να μας θυμίσει ότι, παρά τις όποιες δυσκολίες και αντιξοότητες, οι μόνοι που μπορούμε να αλλάξουμε τον εαυτό μας είμαστε εμείς οι ίδιοι, αρκεί να το επιθυμούμε, να το θελήσουμε γιατί τίποτα δεν επιτυγχάνεται αυτόματα. Όλες οι διαδικασίες απεμπλοκής απαιτούν χρόνο, κόπο, ειλικρινείς προθέσεις μα πάνω απ΄ όλα το θάρρος ανάληψης των ευθυνών.
Τελικά, όλες οι γιορτές μας βοηθούν να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι. Ν α καταλάβουμε τον εαυτό μας αλλα και το συνάθρωπο. Να οραματιστούμε ένα αύριο καλύτερο και περισσότερο ουσιαστικό. Να ανοίξουμε την καρδιά μας στην ομορφιά και να πιστέψουμε βαθιά σε αυτό που θα έρθει. Να αγαπήσουμε, να πιστέψουμε , να ονειρευτούμε.
Konstantinos Konstantinou
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου