Anna Razumovskaya - Modern Venus 2 |
Κάθε που βρέχει,
το νερό ξεθωριάζει
της ψυχής μου το μαύρο.
το νερό ξεθωριάζει
της ψυχής μου το μαύρο.
Κι εσύ που αγαπάς
ώχρινους ήλιους
να ζωγραφίζεις
σιάχνεις μια χαραυγή
να με ξημερώνει
στη θύμησή σου.
Στις απαρχές της μέρας
βαφτίζομαι προσμονή
και ντύνομαι πόθος.
Σ'ανείπωτα όνειρα
κρυφή ερωμένη
σε κερνώ ασπασμούς
μυρωμένους μ' αγιόκλημα
νοτισμένους με δάκρυ
ξεχασμένων καιρών.
Ίσαμε την ανατολή του επόμενου ώχρινου ήλιου...
Σταυρούλα Δεκούλου Παπαδημητρίου
4/3/15
υπεροχη γραφη μιας υπεροχης γυναικας * συγχαρητηρια !!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόνο το ευχαριστώ είναι λίγο σε τέτοιο γενναιόδωρο σχόλιο. Της ψυχής ασπασμός. Καλημέρα :)
Διαγραφή