Το τρίξιμο της πόρτας
διαταράσσει τις αισθήσεις.
Αργόσυρτος ρυθμός
σε χαμηλό τόνο
θερίζει τον χρόνο.
Κυρίαρχα χρώματα
γκρίζο, λευκό και μαύρο.
Γκρίζο
για τις εναπομείνασες αναμνήσεις.
Μαύρο
για το απύθμενο του βυθού της ψυχής.
Λευκό
για εκείνα τα ελάχιστα,
που χρέωσαν όμορφα βλέμματα.
Δίχως περιττά κεντήματα σκέψεων
να συνοδεύουν την μουχλιασμένη επίπλωση.
Ούτε φιλοτεχνήματα κρεμασμένα στις γωνίες
να ελαφρύνουν τις οδυνηρές μνήμες.
για τις εναπομείνασες αναμνήσεις.
Μαύρο
για το απύθμενο του βυθού της ψυχής.
Λευκό
για εκείνα τα ελάχιστα,
που χρέωσαν όμορφα βλέμματα.
Δίχως περιττά κεντήματα σκέψεων
να συνοδεύουν την μουχλιασμένη επίπλωση.
Ούτε φιλοτεχνήματα κρεμασμένα στις γωνίες
να ελαφρύνουν τις οδυνηρές μνήμες.
Κρύο..
λησμόνησε η θέρμη ν' επισκεφτεί
τούτο τ' απόμερο σημείο.
Με τις κοφτερές πλαγιές
και τις ματωμένες κορυφές
χρόνων μονοπάτια άβατα..
Κι ο φόβος ακόμη
δίστασε να περάσει από εδώ.
Κοντοστάθηκε στ' άνοιγμα της πόρτας.
Ματιά φευγαλέα έριξε μια στιγμή
και αρκέστηκε στην φυγή.
λησμόνησε η θέρμη ν' επισκεφτεί
τούτο τ' απόμερο σημείο.
Με τις κοφτερές πλαγιές
και τις ματωμένες κορυφές
χρόνων μονοπάτια άβατα..
Κι ο φόβος ακόμη
δίστασε να περάσει από εδώ.
Κοντοστάθηκε στ' άνοιγμα της πόρτας.
Ματιά φευγαλέα έριξε μια στιγμή
και αρκέστηκε στην φυγή.
Οι απόηχοι παλιών ανατάσεων ψυχής
αρμενίζουν στον χώρο
ψιθυρίζοντας
"είμαι εδώ μονάχος μου.
ζω εδώ με μονότονες εικόνες
και τη μελωδία μιας ξεκουρδισμένης κιθάρας"
αρμενίζουν στον χώρο
ψιθυρίζοντας
"είμαι εδώ μονάχος μου.
ζω εδώ με μονότονες εικόνες
και τη μελωδία μιας ξεκουρδισμένης κιθάρας"
ΟΒ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου