ΖΩΗ ΔΟΥΝΑ - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΑΛΜΠΟΥΜ ΜΕ ΘΕΜΑ " ΣΑΛΑΜΙΝΑ"

Φανερωμένη-Το σπίτι του μεγάλου μας ποιητή Άγγελου Σικελιανού.

Στην παραλία της Μονής Φανερωμένης, αναστηλώθηκε (2003-2006) επί Δημαρχίας Βαγγέλη Αγαπίου.Σ΄αυτό έζησε για πολλά χρόνια (1933-1950)με τη σύζυγό του Άννα και δημιούργησε το σημαντικότερο έργο του. Δίπλα στο σπίτι υπάρχει η προτομή του...

Το νησί,γνωστό από την αρχαιότητα και ως Κούλουρη,είναι το μεγαλύτερο του Σαρωνικού κόλπου και πανελλαδικά αυτό με την πιο αυξημένη πυκνότητα μόνιμων κατοίκων,γεγονός που οφείλεται κυρίως στην μικρή του απόσταση από την Αττική. Πατρίδα του ομηρικού βασιλιά Αίαντα του Τελαμώνιου και του τραγικού ποιητή Ευριπίδη. Έγινε διεθνώς γνωστή από την ομώνυμη Ναυμαχία που συνέβη το 480 π.Χ., ανάμεσα στους Έλληνες και στην Περσική Αυτοκρατορία,το αποτέλεσμα της οποίας ήταν η νίκη των Ελλήνων και το οριστικό τέλος στα σχέδια των Περσών να εξαπλωθούν στην Ευρώπη.Στην Σαλαμίνα ο μεγάλος νεοέλληνας ποιητής Άγγελος Σικελιανός έμεινε σε ένα σπιτάκι από το 1933 έως το 1950, απέναντι από το Μοναστήρι της Φανερωμένης.Ο θρυλικός αγωνιστής της Ελληνικής Επανάστασης, Γεώργιος Καραϊσκάκης είχε το στρατηγείο του στην παραλία της Σαλαμίνας, προστάτης του ήταν ο Άγιος Δημήτρης γι' αυτό και τελευταία του επιθυμία ήταν να ταφεί στο νησί. Στις ΒΑ. ακτές της νήσου βρίσκονται οι εγκαταστάσεις του Ναυστάθμου Σαλαμίνας.

 Ξεκινώντας από το Πέραμα για το λιμάνι Παλούκια

Παλούκια.

Η ονομασία προήλθε από τους πολυάριθμους πασσάλους (παλούκια) που χρησιμοποιούνταν κατά το παρελθόν,για το αγκυροβόλιο των καϊκιών, λόγω της έλλειψης λιμανιού.Το λιμάνι - Πορθμείο των Παλουκίων σήμερα, φιλοξενεί 34 Αμφίπλωρα πλοία τύπου Φέρυ που εξυπηρετούν την εικοσιτετράωρη ακτοπλοϊκή σύνδεση με το Πέραμα...

Παλούκια.

Ναύσταθμος Σαλαμίνας-Πολεμικό Ναυτικό.

Από το 1881 αρχίζει η εντατική οικοδόμηση του Ναυστάθμου Σαλαμίνας στη θέση «Αράπη».Το πρώτο έργο που άρχισε να κατασκευάζεται στο Ναύσταθμο ήταν το Νεώλκειο του οποίου η εσχάρα (χαμουλκός) στοίχισε240.000 γαλλικά φράγκα ή 266.400 δρχ. Η εφημερίδα της εποχής «ΑΙΩΝ», στο φύλλο της 20ης Μάιου 1881, μας πληροφορεί ότι άρχισε στις 17 Μαΐου 1881 η κατασκευή νεωλκείου, που είναι αναπόσπαστο και πολύ χρήσιμο έργο για κάθε Ναύσταθμο, πλην όμως προσέκοψε στο ακατάλληλο έδαφος και παρέμεινε μισοτελειωμένο. Το ίδιο έτος ξεκίνησε και η κατασκευή οικίσκων και παραπηγμάτων για τους εργάτες. Στη συνέχεια, άρχισε να κατασκευάζεται ένας προβλήτας, μήκους 150 μέτρων, για την πρόσδεση των πλοίων. Η εφημερίδα «ΑΙΩΝ», στο φύλλο της 23ης Ιουλίου 1881, δημοσίευσε τη δημοπράτηση του έργου. Η δαπάνη προϋπολογίσθηκε σε 465.302 δραχμές. Ακολούθησε η κατασκευή άλλων έργων βασικής υποδομής, όπως του λεμβουργείου, του πυροτεχνουργείου, του οικήματος μηχανικών υπαξιωματικών και των ναυτών, της αποθήκης αμυντικού και επιθετικού υλικού, της οικοδομής του χυτηρίου, του σφυρηλατείου και του λεβητοποιείου. Ανάμεσα στα έργα που προγραμματίσθηκαν και άρχισαν να κατασκευάζονται την εποχή εκείνη ήταν το «Διευθυντήριο» δηλαδή το οίκημα και το γραφείο Διευθυντού του Ναυστάθμου. Το συγκεκριμένο οίκημα διατηρείται σε άριστη κατάσταση έως και σήμερα.

Στη συνέχεια παραγγέλθηκε στη Γαλλία και στα εργοστάσια της εταιρίας FORGESETCHANTIAS, η πρώτη πλωτή δεξαμενή της οποίας το κόστος είχε υπολογίστηκε σε 1.435.000 γαλλικά φράγκα. Η μεταφορά της από την Τουλώνα στη Σαλαμίνα εκτελέσθηκε από τον Πλοίαρχο Μιλτιάδη Κανάρη, απόγονο του ναυάρχου Κανάρη, ο οποίος διακρίθηκε για τους επιδέξιους χειρισμούς του και για το λόγο αυτό, προάχθηκε κατ' εκλογή στο βαθμό του Υποναυάρχου.

Παράλληλα με την πλωτή δεξαμενή, ο Ναύσταθμος απέκτησε και τον πρώτο γερανό ανυψωτικής δύναμης 50 τόννων. Ο γερανός μελετήθηκε από τον αρχιναυπηγό Άγγελο Αναστασίου και με την ενεργοποίηση του επαύξησε τις δυνατότητες του Ναυστάθμου.

Αντίστοιχη μέριμνα δόθηκε και στην αναβάθμιση της αμυντικής προστασίας / οχύρωσης του Ναυστάθμου, που δεν ήταν άλλη από την κατασκευή πυροβολείων και οχυρωματικών έργων. Η οχύρωση του Ναυστάθμου υλοποιήθηκε κατά το χρονικό διάστημα από το 1881 έως το 1884. Ήταν έργο της Κυβέρνησης του Τρικούπη ύστερα από εισήγηση ειδικής επιτροπής αποτελούμενης από Γάλλους Αξιωματικούς. Τα οχυρωματικά έργα άρχιζαν από τον Πειραιά, συνεχιζόταν έως το νησί της Ψυττάλειας και μέχρι την απέναντι ακτή της Σαλαμίνας. Επίσης κατασκευάσθηκαν πυροβολεία επάνω στη νησίδα του Αγίου Γεωργίου, στηνακτή του Περάματος και στον όρμο των Μεγάρων, έτσι ώστε να καλύπτεται εξωτερικά όλη η περίμετρος του Ναυστάθμου και να προφυλάσσεται ο ελλιμενιζόμενος στόλος από ενδεχόμενη εχθρική προσβολή.Στα οχυρωματικά έργα τοποθετήθηκαν τα μεγάλα πυροβόλα τύπου «Άρμστρογκ», που πρόσφατα είχαν αφαιρεθεί από τα πλοία του Στόλου για να αντικατασταθούν με τα πυροβόλα τύπου «Κρουπ».

Πριν τους βαλκανικούς πολέμους οι υπηρεσίες του Ναυστάθμου Σαλαμίνας αναγκάστηκαν να εντείνουν τις εργασίες τους για την επισκευή πλοίων και για την ενεργοποίηση ακόμη και κάποιων παροπλισμένων. Η Διεύθυνση του Ναύσταθμου ανατέθηκε στον Υποναύαρχο Μιαούλη, υπό την εποπτεία του οποίου επισκευάστηκαν το θωρηκτό «Ύδρα» και οι κανονιοφόροι «Άκτιον», «Αμβρακία». Επίσης εκτελέστηκαν οι εργασίες μετασκευής / εξοπλισμού των εμπορικών ευδρόμων «Μακεδονία», «Εσπερία», «Αρκαδία», ενώ το εύδρομο «Ιωνία» μετατράπηκε σε πλωτό νοσοκομείο.

Από τον Απρίλιο του 1919 η συνδρομή του Ναυστάθμου κατά τη διάρκεια της Μικρασιατικής Εκστρατείας ήταν ιδιαίτερα σημαντική. Με τη βοήθεια του Ναυστάθμου υποστηρίχτηκε η επιχειρησιακή ετοιμότητα των πλοίων του στόλου, εκτελέστηκαν οι επισκευές, μετασκευές και οι εξοπλισμοί των επίτακτων εμπορικών πλοίων, ενώ επανδρώνονταν και υποστηρίζονταν τεχνικά οι «προκεχωρημένες βάσεις», που είχαν σκοπό την κάλυψη αναγκών του επιχειρήσεων όπως η «Ναυτική Βάση Κωνταντινουπόλεως».

Από το 1920 άρχισαν οι διεργασίες για την επέκταση του Ναυστάθμου και στην ακτή της Αττικής, στο χώρο της σημερινής περιοχής Αμφιάλης. Οι ανάγκες αποθήκευσης και συντήρησης των νέων πλοίων οδήγησαν στη δημιουργία νέων υπηρεσιών και, κατ’ επέκταση, στην ανάγκη στέγασης αυτών. Το 1920 απαλλοτριώνεται περιοχή της ακτής του Σκαραμαγκά απέναντι από τη Σαλαμίνα, αλλά οι εργασίες διεκόπησαν λόγω της μικρασιατικής καταστροφής, των οικονομικών δυσκολιών και του προσφυγικού προβλήματος.

Μεγάλος είναι ο φόρτος εργασίας στο Ναύσταθμο, τόσο κατά την προπαρασκευαστική περίοδο του Μεσοπολέμου, όσο και κατά την κήρυξη του ελληνοϊταλικού πολέμου, καθώς ήταν επιτακτικός ο άρτιος και ταχύς εξοπλισμός και εφοδιασμός των πλοίων του Στόλου με το απαιτούμενο εξοπλισμό και υλικά. Κατά τη διάρκεια του πολέμου, κάποιες υπηρεσίες μεταφέρθηκαν εκτός του χώρου του Ναυστάθμου, όπως το Ναυτικό Νοσοκομείο Σαλαμίνος (ΝΝΣ), το οποίο στεγάστηκε σε σχολικό κτίριο της Σαλαμίνος αλλά και σε σπίτια ιδιωτών. Ο Ναύσταθμος δέχτηκε συχνές επιθέσεις, αλλά συνέχισε να λειτουργεί και να προσφέρει τις υπηρεσίες του μέχρι την ημέρα που ο Στόλος αναχώρησε για την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου μαζί με τη Διοίκηση του Ναυτικού.

Από τα μέσα του 1941 έως και το φθινόπωρο του 1944, ο χρησιμοποιήθηκε από τις Δυνάμεις Κατοχής, οι οποίες κατά την αποχώρησή τους, προξένησαν πολλές καταστροφές με ανατινάξεις. Καταστροφικές επίσης ήταν οι αεροπορικές επιδρομές και οι βομβαρδισμοί των Συμμάχων κατά τη διάρκεια της κατοχής. Μετά τον πόλεμο και την απελευθέρωση άρχισε η δύσκολη αποστολή της ανασυγκρότησης του. Έκτοτε εκτελέστηκαν διάφορα έργα υποδομής με αποτέλεσμα σήμερα ο Ναύσταθμος Σαλαμίνας, μέσω των Διευθύνσεών του, να διαθέτει όλη την υποδομή σε κτίρια, προβλήτες, δεξαμενές, αποθήκες και βοηθητικά πλοία που απαιτείται να έχει, προκειμένου να εκπληρώσει την αποστολή του...

Αιάντειο(Μούλκι)

Αιάντειο(Μούλκι)

Αιάντειο(Μούλκι)

Αιάντειο(Μούλκι)

Αιάντειο(Μούλκι)

Αιάντειο(Μούλκι)

Αιάντειο(Μούλκι)

Αιάντειο(Μούλκι)

Αιάντειο(Μούλκι)

 Σαλαμίνα.

 Σαλαμίνα.

 Σαλαμίνα.

 Σαλαμίνα.

 Σαλαμίνα.

 Σαλαμίνα.

 Σαλαμίνα.

 Σαλαμίνα.

 Σαλαμίνα.

 Σαλαμίνα.

Ψιλή Άμμος.

 Φανερωμένη.

 Φανερωμένη.Μνημείο "Ναύσταθμου".

Κατασκευάστηκε το 2000 σε μνήμη του Ναύσταθμου που ήταν εγκατεστημένος στην περιοχή από το 1878 ως 1881. Στη θέση του μουσείου βρίσκονταν το Διοικητήριο του Ναύσταθμου.

Φανερωμένη.Μνημείο "Ναύσταθμου".

Φανερωμένη.

Ι.Μ.Φανερωμένης.

(Εορτάζει στις 23 Αυγούστου)Ανεγέρθηκε τον 17ο αιώνα (1670) από τον Όσιο Λαυρέντιο (κατά κόσμο Λάμπρο Κανέλλο) ο οποίος βρήκε την εικόνα της «Νεοφανείσης Παναγίας». Βρίσκεται βορειοδυτικά του νησιού.

-------------

Η Μονή είναι τρίκλιτη θολοσκέπαστη , βασιλικού ρυθμού , με κεντρικό τρούλο και τέσσερις πυργίσκους με πολεμίστρες. Η αγιογράφηση του καθολικού έγινε το 1735 απ’ τον αγιογράφο Γεώργιο Μάρκο με την τεχνική της νωπογραφίας.

Στη νότια πλευρά του καθολικού βρίσκεται ο Ναός του Αγίου Νικολάου όπου είναι τοποθετημένη η Αγία Κάρα του Οσίου Λαυρεντίου. Επίσης μπροστά στην ωραία πύλη υπάρχει ο Τάφος του Οσίου. Στο χώρο του μοναστηριού κτίστηκε το 1979 ο ναός της Αγίας Σοφίας.

Ως μουσείο χρησιμοποιείται ο Ναός των Αγίων Αποστόλων ο οποίος αναϊδρύθηκε το 1661. Στο μουσείο φυλάσσονται περίτεχνες λειψανοθήκες με άγια λείψανα ,Ιερά Σκεύη , χειρόγραφα στα τουρκικά τουρκοαραβικά και ελληνικά , φορητές εικόνες , μανουάλια βυζαντινοαραβικής τεχνοτροπίας ,ξυλόγλυπτο προσκυνητάρι του 1744, όπλα και ξίφη οπλαρχηγών της Επανάστασης του 1821. 

Το μοναστήρι διαθέτει ξενώνα και γυναικείο οίκο ευγηρίας . 

Στην αυλή του καθολικού της Μονής υπάρχει ο τάφος του Ιωάννη Γκούρα που σκοτώθηκε στην Ακρόπολη. 

Το Μοναστήρι ανίδρυσε ο Όσιος Λαυρέντιος ( καθώς υπήρχε κτίσμα του 11ου αιώνα ) κατά κόσμον Λάμπρος Κανέλλος ο οποίος ήρθε στο νησί απ’ το Μεγάλο Πεύκο το 1670 , ύστερα από υπόδειξη της Παναγίας. Σύμφωνα με την παράδοση πέρασε τη θάλασσα πατώντας στην κάπα του . 

Ο Όσιος Λαυρέντιος ως ηγούμενος της Μονής προσέφερε σημαντικές υπηρεσίες στο Έθνος καθώς η Μονή έγινε ορμητήριο πολλών αγωνιστών και καταφύγιο κατατρεγμένων κατά την Τουρκοκρατία. Μετά από πολλά χρόνια ηγουμενίας αποχώρησε απ’ την Μονή και εγκαταστάθηκε σ’ ένα μικρό κελί πάνω σ’ έναν απόκρημνο βράχο του βουνού στα νότια της Μονής . 

Αξιόλογη ήταν η εθνική δράση της Μονής στα χρόνια της Τουρκοκρατίας και κατά την Επανάσταση του 1821. Στη Μονή βρήκαν καταφύγιο ηλικιωμένοι , γυναίκες και παιδιά. Εκεί φυλάσσονταν λάφυρα και πραγματοποιούνταν συναντήσεις οπλαρχηγών. Εκεί μεταφέρονταν πληγωμένοι αγωνιστές για περίθαλψη και θεραπεία. Χαρακτηριστικοί είναι οι παρακάτω στίχοι που εκφράζουν την επιθυμία του Γεωργίου Καραϊσκάκη να μεταφερθεί στη Φανερωμένη για να βρει περίθαλψη και θεραπεία: 

«Εγώ κι αν ελαβώθηκα, συντρόφοι, μη λυπάστε, 

πάω ταχύ στην Κούλουρη, μεσ’ στη Φανερωμένη, 

πούν’ οι βασιλικοί γιατροί να γιάνουν την πληγή μου, 

και να κρεμάσω τ’ άρματα επάνω στ’ Άγιο Βήμα, 

κι ως τα διαβάσει ο λειτουργός θε να τα βάλω νάρθω.» 

Επίσης στη Μονή μεταφέρθηκαν πολύτιμα κειμήλια και η βιβλιοθήκη της Κοινότητας Αθηνών ( 1822 ). Ο Ηγούμενος της Μονής Γρηγόριος Χατζηθανασίου – Κανέλλος έγινε μέλος της Φιλικής Εταιρείας. Πρέπει να τονισθεί το γεγονός της ασφάλειας της Μονής κάθως ποτέ δεν κυριεύτηκε απ’ τους Τούρκους . Χαρακτηριστικά είναι τα λόγια που βάζει στο στόμα του Κιουταχή η δημοτική μας ποίηση : 

« Χωριά και κάμποι και βουνά κι όλα τα μοναστήρια εδιάβηκα , 

τα πάτησα και τάκαμα όλα στάχτη, 

μα η Παναγιά της Κούλουρης, το Μέγα Μοναστήρι , 

οπούχει εξήντα σήμαντρα κι είκοσι τρεις καμπάνες , 

με δεσποτάδες , ιερείς , με ψάλτες ενενήντα , 

στέκεται και με πολεμά , δεν μ’ αφήνει να την πάρω. 

Δεκάξι φόρμους έκανα κι εικοσιεννιά γιουρούσια 

μα η φωτιά της μ’ έκαψε , φεύγω και την αφήνω.» 

Το 1878, λόγω του Ρωσσοτουρκικού πολέμου και για λόγους ασφαλείας , ο Πολεμικός Ναύσταθμος εγκαταστάθηκε στην περιοχή της Φανερωμένης και λίγα χρόνια μετά, το 1881, μεταφέρθηκε στη σημερινή του θέση... .

Φανερωμένη.

Φανερωμένη.

Εδώ οι επισκέπτες προτιμούν την πρόσβαση από Νέα Πέραμο.

Φανερωμένη.

Παλαιά ναυπηγεία

Μισοβυθισμένο σκαρί στα παλαιά ναυπηγεία.

Σελήνια.

Σελήνια.

Κολώνες-Είσοδος στην ευρύτερη περιοχή πριν το ακρωτήρι.

Περιστέρια.

Περιστέρια.

Περιστέρια.

Περιστέρια.

Περιστέρια.

Περιστέρια.

Περιστέρια.

Μικρή παραλία πριν τις Κολώνες,ελαφρώς κρυμμένη και με υπέροχο ηλιοβασίλεμα!

Νυχτώνει στο Περάνι..

Περάνι

ΠΗΓΕΣ 

http://www.salamina.gr/

https://el.wikipedia.org

ΚΕΙΜΕΝΑ - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ : ΖΩΗ ΔΟΥΝΑ