 |
| Βυτίνα. |
(Λεβίδι-Κάψια-Πεδιάδα Κανδήλας-Καρκαλού)
Η πρώτη μου επίσκεψη/περιήγηση στην ομολογουμένως πανέμορφη ορεινή Αρκαδία είχε ως αφετηρία τη Βυτίνα,αρκούντως βροχερή και συννεφιασμένη κατά το Μάρτιο με τα τζάκια να καίνε ακόμη στο φουλ.Οι τιμές κάτι παραπάνω από ικανοποιητικές(σε σχέση πάντα με άλλους χειμερινούς/ανοιξιάτικους προορισμούς).Περιοχή με πλούσια ιστορία και συμβολή στην Ελληνική Επανάσταση διατηρεί έναν "αγέρωχο"και ιδιαίτερο χαρακτήρα,ενώ σε κάθε σου βήμα διαπιστώνεις πως εδώ η καρδιά της Ελλάδας χτυπά δυνατά!
------------
Εδώ και χρόνια,η ορεινή Aρκαδία προσελκύει πολλούς Eλληνες και ξένους επισκέπτες, με την προσέλευση στην περιοχή να αυξάνεται τα Σαββατοκύριακα του χειμώνα.H κοντινή απόστασή της από το κλεινόν άστυ την καθιστά μια ιδανική και προσιτή απόδραση που μας δίνει την ευκαιρία να αλλάξουμε εντελώς παραστάσεις, είτε ατενίζοντας απλώς το τοπίο είτε κάνοντας σκι στις κορφές ή extreme sports στον ποταμό Λούσιο είτε απολαμβάνοντας την ηρεμία μπροστά στο τζάκι ενός από τους πολλούς παραδοσιακούς ξενώνες...
------------
Info:Vytina
ethnos gr.
Arcadia gr.
partetavouna
Wikipedia
 |
Βυτίνα.
Η Βυτίνα θεωρείται το πιο φημισμένο ορεινό θέρετρο της Πελοποννήσου.Είναι κτισμένη στα 1033 μ. υψόμετρο,στους πρόποδες του Μαινάλου.Απέχει 45 χλμ. από την Τρίπολη και 190 χλμ. από την Αθήνα. Αριθμεί πληθυσμό 650 μονίμων κατοίκων. Αποτελεί ιδεώδη βάση χειμερινού τουρισμού (το χιονοδρομικό κέντρο Μαινάλου απέχει μόλις 13 χλμ. από τη Βυτίνα) αλλά και θερινού τουρισμού (ως ορμητήριο για τη γνωριμία με το Ν. Αρκαδίας). Κρατά αναμφισβήτητα τα πρωτεία στην τουριστική κίνηση της ορεινής Αρκαδίας. Μέχρι το 2010 ήταν έδρα του Δήμου Βυτίνας,τώρα πια όμως ανήκει στο Δήμο Γορτυνίας,που έχει έδρα τη Δημητσάνα...
|
 |
Βυτίνα.
--------
Κάπου στα μέσα του 4ου μ.Χ. αιώνα (γύρω στο 350 μ. Χ.) χρονολογείται η ίδρυση της Βυτίνας στους πρόποδες του Μαινάλου (περιοχή Δαμασκηνιά). Τότε σημειώνονται οι επιδρομές των Σλαύων που λεηλατούν την περιοχή και ορισμένοι από αυτούς εγκαθίστανται στην περιοχή της Κερνίτσας σε οικισμούς που δεν διατηρούνται για μεγάλο χρονικό διάστημα. Το ψυχρό του χώρου στους πρόποδες του Μαινάλου αναγκάζει τους κατοίκους να μεταφερθούν σε ηπιότερες περιοχές στις όχθες του Μυλάοντα (περιοχή παλαιάς Βυτίνας).
|
 |
| Βυτίνα. |
 |
Βυτίνα.
Μικροαντκείμενα που σου φτιάχνουν τη διάθεση..
|
 |
| Βυτίνα. |
 |
Βυτίνα.
Παραδοσιακά προϊόντα.
|
 |
Βυτίνα.
Η εποχή της τσιντόνιας.
|
 |
| Βυτίνα. |
 |
Βυτίνα-Ι.Ν.Πολιούχου Αγίου Τρύφωνος.
-----------
Η Φιλική Εταιρεία μύησε αρκετούς τόσο εντός όσο και εκτός της Βυτίνας.Σημαντικοί φιλικοί ήταν ο Αθ.Ξόδειλος, οι αδελφοί Παπαρρηγόπουλοι, ο Κακλαμάνος,κ.α.
|
 |
Βυτίνα.
Και...ας γλυκαθούμε!
|
Βυτίνα.
Είναι πατρίδα του Δημητρίου Παπαρρηγόπουλου, (του πατέρα του μεγάλου μας ιστορικού Κωνσταντίνου Παπαρρηγόπουλου), που αποκεφαλίστηκε από τους Τούρκους στην Κωνσταντινούπολη. Επίσης σπουδαίων αγωνιστών της Ελληνικής επανάστασης, όπως του Νικ. Ταμπακόπουλου του Θεοδ. Λιάρα κ. ά. Βυτιναίοι ήταν ακόμη: ο Αθανάσιος Ξόδιλος μέλος της Φιλικής εταιρίας, ο Παναγιώτης Παπαζαφειρόπουλος αρχιμανδρίτης και σχολάρχης, ο Π. Τριανταφυλλίδης που διέθεσε την περιουσία του για να ιδρυθούν στην Ελλάδα Γεωργικές Σχολές, οι ευεργέτες Τρύφωνας Ζαχαρόπουλος και Δημήτρης Πανταζόπουλος, ο γιατρός και εξερευνητής Παν. Πόταγας, ο νομοδιδάσκαλος Βασίλειος Οικονομίδης και άλλοι.
 |
| Βυτίνα. |
 |
| Βυτίνα. |
 |
Βυτίνα.
--------
Επτά φορές κάηκε η Βυτίνα, όσες ήταν και οι "επισκέψεις" του Ιμπραήμ...
|
 |
Bυτίνα.
--------
Περίοδος Απελευθέρωσης:Την περίοδο του ελεύθερου Ελληνικού Κράτους αναπτύσσεται εμπορικά και οικονομικά ως επίκεντρο της ευρύτερης περιοχής. Από το 1841 ανακηρύσσεται σε Δήμο μέχρι το 1914 με το όνομα Δήμος Νυμφασίας και περιλαμβάνει τα γύρω χωριά Γρανίτσα, Νεμνίτσα, Πυργάκι, Γαρζενίκο. Από το 1916 μέχρι το 1998 γίνεται Κοινότητα και από το 1998 μέχρι σήμερα γίνεται πάλι Δήμος με την επωνυμία Δήμος Βυτίνας. Το εκλεκτό της κλίμα την αναδεικνύει σε ένα από τα καλλίτερα ορεινά θέρετρα της Ελλάδος. Στις αρχές του περασμένου αιώνα λειτούργησε γεωργική σχολή στα πλαίσια του κληροδοτήματος Τριανταφυλλίδη μέχρι το 1921. Σήμερα λειτουργεί Νηπιαγωγείο, Δημοτικό, Γυμνάσιο και Λυκειακές τάξεις. Μεγάλες προσωπικότητες καταγόμενες από τη Βυτίνα είναι ο ιστορικός Κων/νος Παπαρρηγόπουλος, ο νομοδιδάσκαλος Βασίλειος Οικονομίδης, ο περιηγητής Π.Ποταγός. Μεγάλοι δε ευεργέτες που προσέφεραν στην οικονομική εξέλιξη της Βυτίνας είναι ο Π.Τριανταφυλλίδης, ο Τρ. Ζαχαρόπουλος, ο Δ.Πανταζόπουλος.
|
Βυτίνα.
Την περίοδο της Τουρκοκρατίας η Βυτίνα ως Βακούφιο έχει ιδιαίτερα προνόμια και δεν σταθμεύουν Τούρκοι εκεί. Πολλοί εύποροι Βυτιναίοι, που ασχολούνται με το εμπόριο εκτός ή εντός Βυτίνας, συμβάλλουν στη εξέλιξη της και δημιουργούνται αρκετές εύπορες οικογένειες, που χρηματοδοτούν αργότερα τον αγώνα του 21. Τη δεύτερη περίοδο της Τουρκοκρατίας και ιδιαίτερα μετά το 1700 αρχίζει να αναπτύσσεται έντονος επαναστατικός αναβρασμός με συμμετοχή Βυτιναίων στα Ορλωφικά και ιδιαίτερα στη δίωξη των Αρβανιτάδων από τη Πελοπόννησο από το Κωνσταντή Κολοκοτρώνη. Έντονη επαναστατική δραστηριότητα τα προεπαναστατικά χρόνια αναπτύσσει ο περίφημος κλέφτης Κόλλιας ο Βυτινιώτης, ο οποίος συνελήφθη με δόλο στη περιοχή της Μεγαλόπολης...
Βυτίνα.
-------
Ελληνική Επανάσταση:Η Βυτίνα συμμετέχει με αρκετούς Βυτιναίους οπλαρχηγούς, οι οποίοι διατηρούν δικά τους σώματα πολεμούν στο πλευρό του Κολοκοτρώνη στη πολιορκία της Τριπολιτσας, στη μάχη στα Δερβενάκια, στη πολιορκία του Ναυπλίου και των Πατρών. Αρκετοί Βυτιναίοι προσφέρουν σεβαστά ποσά για τους σκοπούς της επανάστασης, ενώ οργανώνεται ως κατεξοχήν κέντρο τροφοδοσίας των στρατευμάτων. Οι φούρνοι της Βυτίνας έβγαζαν μεγάλες ποσότητες ψωμιού. Εδώ συναντούνται πρόκριτοι και οπλαρχηγοί το 1822 και 1823 όπως αναφέρει ο κατεξοχήν τοπικός ιστορικός της επανάστασης Φωτάκος. Το 1825 και 1826 δοκιμάζει τη σκληρότητα του Ιμπραήμ, οποίος την πυρπολεί και την καταστρέφει εκ θεμελίων. Πολλά ηρωικά περιστατικά συνδέονται με την εποχή αυτή με κορυφαίο την αυτοκτονία της ηρωίδας Ελένης Λιαροπούλου, για να μην πέσει στα χέρια των Τούρκων. Αρκετοί Βυτιναίοι (περί τους δεκαπέντε) έπεσαν πολεμώντας κατά την Επανάσταση για την ελευθερία της Ελλάδος...
Βυτίνα.
Υπάρχουν θρύλοι που αναφέρονται σε ηρωισμούς Βυτιναίων, όπως η θυσία των γερόντων, γυναικών και παιδιών στη σπηλιά της Δρακότρυπας, η θυσία των κοριτσιών του Ταμπακόπουλου και η θυσία της ηρωίδας Ελένης Λιαροπούλου. Από τη Βυτίνα καταγόταν η μητέρα του νεομάρτυρα Ευθυμίου, η γνωστή Κατερίνα η Βυτινιώτισσα.
Βυτίνα.
Βυτίνα.
---------
Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας η Βυτίνα αποτελούσε Βακούφι παραχωρημένο στο Σουλτάνο. Αξιόλογη υπήρξε η συμβολή της στην Ελληνική επανάσταση του 1821.
 |
| Βυτίνα.Λεπτομέρειες από την πλατεία και η είσοδος του Ι.Ν.Αγίου Τρύφωνος. |
 |
| Βυτίνα. |
 |
| Βυτίνα. |
 |
| Βυτίνα. |
 |
| Βυτίνα. |
 |
| Βυτίνα. |
Καρκαλού.
--------
Μικρό χωριό της Γορτυνίας, πάνω στον οδικό άξονα Τρίπολης-Πύργου, μεταξύ Βυτίνας και Λαγκαδίων. Ο οικισμός είναι κτισμένος σε μικρό,καταπράσινο και πανέμορφο οροπέδιο, τριγυρισμένο από τα πυκνά ελατοδάση του Μαινάλου. Αποτελείται από αραιοχτισμένες κατοικίες στη πλειοψηφία τους σύγχρονες. Οι λιγοστοί κάτοικοι του χωριού ασχολούνται με την κτηνοτροφία και τις αγροτικές εργασίες. Στο χωριό ξεχωρίζει η όμορφη εκκλησία της Παναγίας κοντά στη διασταύρωση για Δημητσάνα.
Δίπλα από το χωριό κυλά ο ποταμός Λούσιος του οποίου οι πηγές (εκτός από αυτές που ειναι κοντά στο χωριό Καλονέρι) βρίσκονται σε μικρή απόσταση προς την κατεύθυνση του χωριού Ράδου (περιοχή αρχαίας Θεισόας). 2 χιλ. ΝΔ του χωριού, στο δρόμο για τη Δημητσάνα, ξεκινά το φαράγγι του Λούσιου. Στο σημείο αυτό βρίσκεται το γεφύρι της Καρκαλούς και διασταύρωση για το χωριό Σέρβου.
Το χωριό αποτελεί σταυροδρόμι για την πρόσβαση στα χωριά της περιοχής: την πρωτεύουσα της Γορτυνίας Δημητσάνα, τα Λαγκάδια και τα χωριά της Ηραίας. Στο ύψος του χωριού, διασταύρωση οδηγεί στη Δημητσάνα, στη Στεμνίτσα και στου Σέρβου. Μιά άλλη οδηγεί στο χωριό Ράδου, στις πλαγιές του Μαινάλου.
Η περιοχή κατοικείται από την αρχαιότητα. Δίπλα στο δρόμο για του Ράδου και κοντά στην Καρκαλού σώζονται τα λείψανα της αρχαίας Θεισόας
 |
| Κάψια Μαντινείας. |
 |
Κάψια Μαντινείας.
Στο σημερινό χωριό Κάψια ήταν η κώμη Ελισφάσιοι της αρχαιότητας. Προς το Παλαιοχώρι (παλαιό χωριό Κάψια) που βρίσκεται το ξωκλήσι Παναγιά ήταν το παλαιό νεκροταφείο. Σε απόσταση 800 μέτρων από του Κάψια είναι το σπήλαιο Παλαιοχωρίου. Το Παλαιοχώρι που σώθηκαν ερείπιά του, κάηκε, καταστράφηκε και μετοίκισαν οι Καψιώτες στο σημερινό χωριό Κάψια μετά το 1715. Στο νέο οικισμό συγκεντρώθηκαν και αγρότες που είχαν καλύβια στο κάμπο της Μηλιάς ή εργάζονταν σε τσιφλίκια προς το Νεοχώρι-Κορυθίου. Σύμφωνα με ιστορικό Γριτσόπουλο, στον τόμο Α΄ του βιβλίου του, η "ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΤΡΙΠΟΛΙΤΣΑΣ", η Καψιά ήταν στην ίδια θέση με την σημερινή. Στο χρονικό του Μωρέα, που συγγράφηκε το 1300 μ.Χ. και εξιστορεί τα ανδραγαθήματα των Φράγκων στην Πελοπόννησο, στον στίχο 1723 αναφέρεται η φράση " Εκείσε επαρασύρθηκαν, το λέγουν Καψικιάνους". Κατά τα Γενικά Αρχεία του Κράτους στο χειρόγραφο του Ρήγα Παλαμήδη αναφέρονται ότι το χωριό Κάψια ήταν όπου και το Ζευγολατειό αλλά σε συμπλοκή σκοτώθηκαν Tούρκοι ιππείς υποχρεώθηκαν οι κάτοικοι να μετοικήσουν στη σημερινή θέση για φύλαξη του δρόμου. Τουρκική ιδιοκτησία είχαν ο Νακίπ εφέντης, Σερίμπεης Κισεπασόγλου και Χουσείν Σούπασης. Χριστιανική ιδιοκτησία 141 άτομα. Εκκλησία Άγιος Νικόλαος. Στο χειρόγραφο αναφέρονται ονόματα κατοίκων (γέρο Αθανάσης, παπά Αντώνης, Γεώργιος Βασιλόπουλος,Ηλίας Σπανής,Δημ.Κοτζομύτης κλπ). Αναφέρεται επίσης η καταστροφή του από τον Ιμπραήμ στις 6 Ιουλίου απαριθμώντας συγκεκριμένες σε αριθμό καταστροφές (πρόβατά,άλογα,βόδια,αποθηκευτικούς χώρους).
Σε άλλη αναφορά από ιστορικό Φωτάκο προκύπτει ότι ο Κολιός Μπακόπουλος Δαριώτης(Γ.Ν.Ρεβελιώτης) Τσεκόπουλος και πολλοί συμπατριώτες τους κυνήγησαν τους Κεχαγιάδες του Γκιουσού και του Παλαιόπυργου μέχρι τις Τρόκλες του Κάψια όπου ενώθηκαν και ο Αλεξ.Λεβιδιώτες και Κων.Σκουντριάνος Καψιώτης με τους συμπατριώτες τους και πολέμησαν μαζί και σκότωσαν το Κουτσομπραίμη.
|
 |
| Κάψια. |
Κάψια.
 |
Λεβίδι.
--------
Η είσοδος προς τα ορεινά χωριά της Aρκαδίας είναι το χωριό Λεβίδι, λίγο έξω από την Tρίπολη.Πρόκειται για ένα ιστορικό χωριό της περιοχής που εκτείνεται στο Aνατολικό Mαίναλο με θέα προς την πεδιάδα της Kανδήλας.Είναι η γενέτειρα του πρώτου Ελληνα Προέδρου της Δημοκρατίας, του Aλέξανδρου Παπαναστασίου,στο σπίτι του οποίου στεγάζεται το δημαρχείο-μουσείο.Σημαντικ
|
Λεβίδι.
Το άγαλμα του αγωνιστή Στριφτόμπολα.
 |
| Λεβίδι.
Το Δημαρχείο-μουσείο,οικία του πρώτου προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας,Αλέξανδρου Παπαναστασίου.
|
 |
| Λεβίδι. |
 |
| Πεδιάδα Κανδήλας. |
 |
| Πεδιάδα Κανδήλας. |
 |
| Πεδιάδα Κανδήλας. |
Ωραίο το οδοιπορικό,εξαίσιες οι φωτογραφίες,μας ταξίδεψαν νοερά...ευχαριστούμε Ζωή!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑντώνη σ'ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!
Διαγραφή