 |
| photography: I rest my case, 1975, source unknown |
Τόσο που αγαπώ το Ύψιλον
τι γράμμα των θαυμάτων
για τα μικρά του
αφήνει κύκλους ανοιχτούς
_έλα λέει, μπες στην αγκαλιά μου
και στα μεγάλα του
ψηλώνει στ΄ανοιχτά
των ασύμπτωτων θλιμμένων οριζόντων
_που θα φτάσει;
ποια αλήθεια κρύβει
αυτής της ένωσης ο κορμός;
Μη με κακίζετε που τόσο το επιχειρώ
που όπου μπορώ το υπερβάλλω
που απ΄την σωστότητα εκπίπτω
είναι που ακόμα ονειρεύομαι
Ανθρωποσύμβολα
_έστω και ανορθόγραφα.
Μαρία Μαρινάκου_2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου