Κάθε βράδυ φτιάχνω κλειδιά πάνω στον πάγκο μου.
Μικρά, μεγάλα, χοντρά ή λεπτά.
Πετυχημένα ή αδιάφορα.
Με κόπο και πόνο,
με δύναμη και πάθος.
Σαν τον μάστορα σμιλεύω τα δεκάδες κλειδιά.
Κάθε βράδυ παλεύω να βρω εκείνο…
Το χρυσό αντικλείδι, το κατάλληλο,
που θα ανοίξω την πόρτα
της καρδιάς σας.
Ακόμη ψάχνω…
Περιπλανιέμαι.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΡΑΜΑΝΔΑΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου