Marc Chagall. Arabian Nights |
είσαι δειλός θάνατε
γιατί θερίζεις τις ψυχές
τα σώματα αποξηραίνονται
στην νεκρική σου ανάσα
οι λέξεις απόστημα στα σφαλιστά χείλη
δεν σε φοβάμαι θάνατε
τις λέξεις τις έχω μέσα μου
το κορμί μου το μυρώνω
με αλμύρα από θάλασσα
με ηδονικά φιλιά
φτιάχνω περιβόλια
από ήλιους
χρυσάνθεμα και κρίνα
να μοσχοβολήσουν οι λέξεις
να κάνουν έρωτα με το κορμί
δεν σε φοβάμαι Θάνατε
τις είδα τις χωμάτινες διαδρομές σου
δεν σώπασα
φώναξα μέσα από
τα σπλάχνα της ψυχής μου
δεν σε φοβάμαι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου