Πέμπτη 29 Ιανουαρίου 2015

ΑΥΓΕΡΙΝΟΥ ΜΑΡΙΑ "Το Παράθυρο του Τρελού ¨και η μετάφρασή του στα Αλβανικά από την ΚΛΑΡΙΤΑ ΣΕΛΜΑΝΙ

 Igor Morski


Μαρία Αυγερινού - Το Παράθυρο του Τρελού 


Προοπτική δεν υπάρχει

ούτε ύπαρξη

ένα παράθυρο μόνο κι ένας τρελός

που κρύβεται να σωθεί

απ’ τον κόσμο, τις σκέψεις

την απελπισία μιας ελπίδας

ενισχύοντας την τρέλα

κομματιάζοντας τον αέρα

καταπίνοντας σύννεφα

στο αδιόρατο παρατείνει και απειλεί

υποφέρει στην αυτοσυντήρηση

ζητά απαντήσεις στην αοριστία

απλώνει εικόνες στο πατρικό σκαλοπάτι

πέφτει στα γόνατα, μπουσουλά σαν νήπιο

κι όλο περισσότερο πασχίζει να μάθει

γδέρνοντας το πάτωμα

γράφοντας στην απομόνωση

για ότι τον στοίχειωσε για ότι δεν έζησε

γυρεύοντας τον σε άλλη διάσταση

στην αγκαλιά μιας ΑΓΑΠΗΣ

κι ότι μακριά τον κράτησε: ένα βιβλίο, μια πένα, μια απουσία

σκηνές ζωής

καλούπια γυαλιστερά

απορημένες ελλείψεις

που διαπιστώνουν καχύποπτα

καθηλωμένα, άψυχα

την αλήθεια μιας βιογραφίας.

Ίσκιος κρεμασμένος

πληγές που στάζουν στον τοίχο

όπως πάντα

όπως τότε.

Νυχοπατώντας αμετακίνητος

αγανακτά σε διαλόγους

σε διαλογισμούς με δεμένα χέρια

τον χρέωσαν κι αυτά

καρφώθηκαν σε κάδρο, μάτωσαν οι στιγμές, ζάρωσαν.

Τι ωφελεί άραγε;

Το σκοτάδι λήθαργος αλαφιασμένος έγινε.

Κοιμήσου ύπαρξη,

αδίκως ξοδεύεσαι

στην χαραμάδα μιας απόφασης θα μείνεις

Έμβρυο του εαυτού σου.

Θ’ αλλάξεις πρόσωπο σαν βγει η νύχτα,

σαν τρίξουν τα σανίδια

κι η αρρώστια ακούσει ρωγμές γηρατειών.

Θ’ ανοίξεις το παράθυρο στον τοίχο

να δραπετεύσει η παράνοια

στην εξαθλίωση μιας βιογραφίας

και θα βρεθείς Μόνος.

Μαρίa Αυγερινού



Klarita Selmani - Dritarja e të çmendurit (Maria Avgerinou)

Përktheu: Klarita Selmani


Perspektivë nuk egziston

as egzistencë

vetëm një dritare dhe një i çmendur

që fshihet për të shpëtuar

nga bota, mendimet

dëshpërimi i një shprese

duke ngritur dozën e shpërfytyrimit

duke copëtuar ajrin

duke gëlltitur re.

qënësi e padukshme që turfullon dhe kërcënon

duke vuajtur në vetë-mbajtje

duke kërkuar përgjigje i pasigurt

shpërndan imazhe në shkallëzimin prindëror,

rënë në gjunjë duke u zvarritur si një foshnjë

e vuan gjithnjë e më shumë për të mësuar

duke gervishtur dyshemenë

duke shkruar në vetmi

për gjithshka që e shënoi, për gjithshka që nuk jetoi

duke e kërkuar atë në një dimension tjetër

në krahët e një DASHURIE

dhe gjithshka që e mbajti larg: një libër, një laps, një mungesë

skena jetese

kallëpe të ndritshëm

mangësi mëdyshëse

që konsiderohen të dyshimta

gozhduar, pa shpirt

të vërtetën e një biografie.

Hije e varur

mbushur plagë që rrjedhin mbi mur

si gjithmonë

si atëherë.

Duke ecur në majë të gishtave, i palëvizshëm

indinjohet dialogjeve

medition me duar të lidhura

e lanë vetëm edhe ato, duart

u gozhduan në kornizë duke përgjakur momentet,

u vyshkën.

Ç'vlerë ka?

Në tmerr letargjik u shndërrua errësira.

Fli ekzistencë!

shpenzohesh padrejtësisht

në skutën e një vendimi do të mbetesh.

Fetus i vetëvetes.

Do të ndryshosh pamje, sapo të bjerë nata

kur të fillojnë të kuisin derrasat

dhe sëmundja të depërtojë nga të çarat e plakjes.

Do të hapësh dritaren në mur

për të arratisur marrëzinë

në mjerimin e një biografie

dhe do të gjendesh Vetëm.

Përkthimi nga greqishtja: KlaritaSelm@ni






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου