Δευτέρα 26 Ιανουαρίου 2015

ΚΑΡΑΚΟΝΤΗ ΑΝΝΑ "Μιας θυγατέρας "

Πίνακας - Lea Bradovich

Απ’ την ψυχή του κόσμου κατρακύλησα στα δυο μικρά σου χέρια στων δαχτύλων σου την εσωτερική ρωγμή πήγα και χώθηκα κι ύστερα μέθυσα απ’ τ’ άρωμα το φυσικό του δέρματος και την στιλπνή του χάρη αγγελικό χεράκι κέρινο εφτά εποχών μαντήλια κράτα και ρίξε τα ένα ένα στου χωρισμού μας τη σχισμή αγαπημένη άνοιξη-πηγή ζωής κρινοδάχτυλη απουσία μην κεντάς το αύριο σαν νέφος αφού το εφ του το ‘κλεψες για πάντα κι αφού του Μάρτιου το άρτιο κατακτημένο το ‘χεις τι να ζητήσω φως της κάμαρής μου δικό σου το ‘κανες το πεπρωμένο αθόρυβα και γω σκλαβώθηκα να ζω για σένα στον ίδιο πάντα χρόνο
α.κ.







1 σχόλιο:

  1. Πῶς λέξεις , ἀνεβαίνοντας στόν νοῦ , κατερχόμενες στήν ψυχή ἀποτυπώνουν στή συνέχεια στό χαρτί τήν θεία μεταμόρφωσή τους σέ λόγο ποιητικῆς ἔμπνευσης .

    ΑπάντησηΔιαγραφή