V. Van Gogh, Κορίτσι στα λευκά. 1890. |
Άκου να δεις τι θα κάνω,
θα φορέσω ένα λευκό φόρεμα,
ψάθινο καπέλο,
και θα πάω ώρα δειλινού
στα σιταροχώραφα,
εκεί που κρύβονται
οι κόκκινες παπαρούνες.
θα φορέσω ένα λευκό φόρεμα,
ψάθινο καπέλο,
και θα πάω ώρα δειλινού
στα σιταροχώραφα,
εκεί που κρύβονται
οι κόκκινες παπαρούνες.
Έτσι όπως θα φλέγονται,
(για άλλους λόγους βέβαια)
οι παπαρούνες,
τα στάχυα και
τα μαλλιά μου,
κάτω από το καπέλο,
θα πηδήσουμε μέσα στον πίνακα του Βαν Γκόγκ.
(για άλλους λόγους βέβαια)
οι παπαρούνες,
τα στάχυα και
τα μαλλιά μου,
κάτω από το καπέλο,
θα πηδήσουμε μέσα στον πίνακα του Βαν Γκόγκ.
Έτσι αμίλητη,
άλαλη πια,
στητή,
ολόρθη,
θα αντανακλώ εκείνο το φως
και θα τυφλώνω την απουσία.
άλαλη πια,
στητή,
ολόρθη,
θα αντανακλώ εκείνο το φως
και θα τυφλώνω την απουσία.
Κάποιες φορές, τη νύχτα,
θα βγαίνω έξω από τον πίνακα,
μόνο για να έρχομαι στον ύπνο σου
να σου δίνω ένα φιλί.
θα βγαίνω έξω από τον πίνακα,
μόνο για να έρχομαι στον ύπνο σου
να σου δίνω ένα φιλί.
Μαρίνα Μιχαήλ Χρηστάκη
(Ιούνιος 2014)
(Ιούνιος 2014)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου