ΠΟΠΗ ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ " OMIXΛΗ "

Και έτσι απλά σιωπήσαμε
Η υγρή ομίχλη έπεσε σα καταχνιά πάνω μας
Μας νότισε, μας σκέπασε
Και όλα πέρασαν στη σφαίρα της θύμησης
Εμπειρία αριθμός άρρητος
Τι σημασία έχει άραγε
Όσο και αν αθροίζεις το κενό, κενό παραμένει
Πράξεις που σκοπό δεν έχουν 
Το άδειασμα της δικής σου ψυχής
Δεν έχουν μεγαλείο
Το εγώ και εσύ 
Σχέση έμπορα προμηθευτή 
Πώς να γίνει
Με ζύγι και με μέτρο μετριέται η αγάπη;
Αλισβερίσι πως να κάνεις με τη δόνηση
Που μπορεί και ταράζει τα σωθικά σου
Αν ελεύθερος δεν αφεθείς
Να πλεύσεις με τη πνοή του ανέμου
Να ανταριαστείς από το άγριο χτύπημά του
Να σαγηνευτείς από το λαλίστατο θρόισμα 
Των φύλλων της καρδιάς σου
Πως τον έρωτα ν’ ανταμώσεις;