ΠΑΠΑΧΡΟΝΗΣ ΙΩΑΚΕΙΜ " Το άγγιγμά σου "

Πίνακας: Rabi Khan

Όταν με άγγιξες 
Κοσμογονία…
Το σώμα μου μια πύρινη Αμοργός αναδύθηκε 
καταμεσής στο σάλο 
του πελάγους που έγινα 
όταν με άγγιξες

Εκεί που με άγγιξες
γεννήθηκε ένα μικρό θαλασσινό χωριό
διαπερασμένο από τα ρίγη που φέρνει η αύρα σου
Βαρκούλες δεμένες λικνίζουν τις μνήμες των ταξιδιών
Στα διάσπαρτα περιβόλια
Πασχαλιές σκαρφαλώνουν στων χεριών σου τις λάμψεις
και ράθυμες γάτες συνάζουν ακέραιες τη θέρμη
στις αυλές των σπιτιών
που πάλλευκα ύψωσες
όταν με άγγιξες

Όπου με άγγιξες
ηλιοτρόπια μου έσπειρες
που ορθωμένα στους μίσχους μου
ακολουθούνε το φως σου
Τριγύρω παιδιά
στο σχήμα της αθωότητας
παίζουν κυνηγητό με τους ήλιους των ζωγραφιών τους
και οι αχτίδες τους ανεβαίνουν
τα χίλια ασβεστωμένα σκαλοπάτια
ως το εκκλησάκι στου στήθους μου την κορφή
που έκτισα
εκπλήρωση τάματος για το θαύμα
που μ’ άγγιξες

Όπου με άγγιξες
έσταξες φέγγος
πλάστηκαν άστρα
που προσμονή τρέμουν τις νύχτες
Και δέκα φεγγάρια
εκεί όπου έγειρες
πάντα ολόγιομα
να σε μαγεύουν
να έρχεσαι
μέσα από τους φεγγαρόλουστους δρόμους
βαθιά που μου χάραξες
όταν με άγγιξες