 |
Ο ήλιος καρφώθηκε βίαια στον ορίζοντα .
Ένα κύμα απεγνωσμένο , κρύφτηκε βιαστικά πίσω από ένα ραγισμένο κοχύλι ,
με σχήμα αρχαϊκού αμφορέα …
Η Άνοιξη μεθυσμένη βουλιάζει μέσα σε μια φθίνουσα , βροχερή ,
τρομαγμένη και σχεδόν ηδονική απόγνωση .
Ένας άνεμος αλήτης …
Απόλυτη ερημιά .
Κανείς δεν μίλησε .
Η νύχτα γυμνή , βιασμένη εκλιπαρούσε για το κρυμμένο φώς !
Το φώς !!! ούρλιαζε ... χάθηκε το φώς .
Ντύθηκες βιαστικά ,
με τραυματισμένα όνειρα και μια γεύση πικρή στα χείλη …
σκυφτός , δεμένος πισθάγκωνα ,
αποχαιρέτησες την ελευθερία σου ...
μετανάστευσε στο πεζοδρόμιο η ελπίδα .
Ένα αποτσίγαρο πεταμένο στην άσφαλτο η ζωή σου .
Θύμωσες .
Αντιστάθηκε μοναχικά ένα εξαγριωμένο , θυμωμένο , μωβ κυκλάμινο και ...
γέμισε ο χώρος σκόρπια , νόθα συναισθήματα ...
σκιές ,
σιωπές ,
ρωγμές
και ενοχές …
© Santina Konstantinidou
Η φωτογραφία από http://touchn2btouched.tumblr.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου