Μίλησε το συναίσθημα, ψιθυριστά
στη σκέψη,
κι αγκαλιάστηκαν σφιχτά φτιάχνοντας
... έναν στίχο.
...Έγινε ήχος η σιωπή, λέξη το καρδιοχτύπι,
και η ποίηση το βάλσαμο στην έννοια και στην λύπη.
Το γέλιο τόξο ουράνιο,διαθλάται από το δάκρυ.
Κάθε λεξούλα στο χαρτί καρδιάς είναι κομμάτι.
Μία στιγμούλα ιερή, ψυχής η ευφορία.
Των αστεριών ψιθύρισμα, φίλημα των αγγέλων,
του πνεύματος το τρυφερό,
το θεϊκό το χάδι.
(Στέλλα Σοφία Ζυγούρη 2010)
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΜΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑ!!
ΑπάντησηΔιαγραφήνα είσια καλά στέλλα μου :))
Διαγραφή