ΠΕΡΔΙΚΗ ΣΟΦΙΑ - ΦΟΥΣΚΟΘΑΛΑΣΣΙΑ

Έσκυψες πάνω στο φλοιό μιας πoρτοκαλί υφηλίου
και με δώδεκα οδοντογλυφίδες

στήριξες θεωρίες, μπήγοντας τις αιχμές

- κάθε πόρος και μία - σε ίσες αποστάσεις

υπό γωνία, με μορφοποίηση ξεκάθαρη.

Tα κενά σημεία βάφτηκαν με το αίμα της γλώσσας σου

περάστηκαν με λούστρο δύο στρώσεις γερό

και τυπώθηκαν σε πολλαπλά αντίτυπα

που περιοδικά διαβάζονται ανά εποχές και κατά τόπους.

Στις εφημερίδες που κρέμονται

στην απλωμένη μπουγάδα του κόσμου

διέκρινες προσφάτως ένα λάθος

δαίμονας είπες είναι 

ανθρώπινης βέβαια κοψιάς

αλλά κι αυτό όπως όλα τα άλλα σφάλματα

τρύπωσε στης θεωρίας τη μακέτα.

Εκείνη η ενδεκάτη η αιχμή 

βυθίστηκε στην καρδιά του κτήνους

που έφαγε το δέντρο, το έκανε φύλλο,

που σάπισε το πορτοκάλι

σκουλήκι έγινε κι έσφαξε τον σύντροφο.

Έκλεισες την εφημερίδα, έβγαλες τα γυαλιά

στον κήπο αποκοιμήθηκες

κάτω από του σύννεφου τον ίσκιο.

Μπροστά σου απλώνεται η φουσκοθαλασσιά

δεν έχεις δάκρυα πια.

Σοφία Περδίκη