 |
"wet" by Bettina Thieme |
Γίνομαι η άλικη σκιά του οργισμένου νερού.
Αιμάτινη αντίσταση στον παγωμένο κόλαφο της νεροποντής.
Είμαι το ανοίκειο χρώμα μέσα στο πυκνό διαφανές του φαιόλευκου.
Είμαι η φλόγα που δε σβήνουν οι ριπές των ουράνιων αναβρυτηρίων.
Φωτιά επιζώσα, είμαι, από τον υδάτινο καταιονισμό.
Με πολεμάει μανιασμένα το νερό,
φορώντας την πιο αποτρόπαιη του όψη.
Ξέρει πως λατρεμένο το' χω
κι έβαλε σκοπό να ασχημίζει,
για να το αποστραφώ.
Ορδές βροχής με χαστουκίζουν
κι εγώ ανθίσταμαι σε κόντρα ρόλο.
Νερό καταπίνω και φτύνω φωτιά.
Αίφνης, ανησυχώ που τ' άχροο συμπαγές δαγκώνει και μου αφανίζει από τη δεξιά πλευρά το χρώμα... Αν με καταπιεί; Λέω, γιατί τσάκισα από αριστερά κι ο κεντρικός μου άξονας μπρος γέρνει; Μια ανησυχία με κατέλαβε, ένας φόβος μήπως πέσω...
Κι αν πέσω,
τη γη
θ’ αγκαλιάσω
και τις ρίζες μου
θα βρω,
θρέψη κι ικμάδα
θα ρουφήξω
κι είτε όρθια
στην κοσμοχαλασιά
ξανά
θα βαδίσω
είτε στα σπλάχνα της
θα εγκολπωθώ,
της γης πλάσμα
στον άπειρο καιρό.
ν.σ.
Η φωτογραφία είναι από Street View Photography
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου