Καραμπάτος Πάνος - Οι "στιγμές" μου με τον Νίκο Καββαδία

Ο Πάνος  είναι πρώην ναυτικός και είχε την τύχη να συναντήσει  αρκετές φορές  στα ατελείωτα ταξίδια του στη θάλασσα,τον μεγάλο μας ποιητή  Νίκο Καββαδία.
Το χρονικό αυτών των συναντήσεων  αποτύπωσε σε ένα ενδιαφέρον αφιέρωμα που έκανε στον ποιητή στις  10 Φεβρουαρίου 2013-  ημέρα μνήμης του θανάτου του - στη σελίδα του ΦΒ «Τα Ραντισμένα» http://www.facebook.com/RANTISMENA (της οποίας είναι ο υπεύθυνος  και στην οποία  έχω την χαρά  να είμαι και εγώ διαχειρίστρια)   

                             Ἐρωτικὸ γράμμα

  Κοριτσάκι μου, Θαλασσωμένο ἀπόψε τὸ Αἰγαῖο.
  Τὸ ἴδιο κι ἐγώ.
  Χθὲς δὲν πρόλαβα νὰ καθίσω στὸ τραπέζι κι ἕνα τηλέφωνο
  μὲ κατέβασε στὸ λιμάνι. Στὶς ἑφτὰ ποὺ σαλπάραμε, δὲν
  μποροῦσα νὰ περπατήσω ἀπὸ τὴν κούραση. Ἡ παρηγοριά μου
  ἦταν ἡ «ὥρα» σου. Ἡ λύπη μου ὅτι δὲν κυβέρνησα οὔτε στιγμὴ
  τὸ καταπληκτικὸ Θαλασσινὸ σκαρί, τὸ κορμί σου.
  Ἀπὸ δείλια καὶ ἀτζαμοσύνη σήκωσα τὸ κόκκινο σινιάλο τῆς Ἀκυβερνησίας.
  Εἶδα χθές, πολλὲς φορὲς τὴν κοπέλα τῆς πλώρης:
  Τὴ λυσίκομη φιγούρα νὰ σκοτεινιάζει, νὰ θέλει νὰ κλάψει.
  Σὰ νά ῾χε πιστέψει γιὰ πρώτη φορὰ ὅτι πέθανε, ὁ Μεγαλέξανδρος,
  ὅμως τὸ καρχηδόνιο ἐπίχρισμά του ἔμενε τὸ ἴδιο λαμπρό.
  Μὲ τὸ αὐτοκρατορικὸ κάλυμμά του. Κόκκινο της Πομπηίας
  Rosso romano, πορφυρὸ τῆς Δαμασκός.
  Βελοῦδο ποὺ σκεπάζει ἱερὸ δισκοπότηρο.
  Ὄστρακο ὠκεάνιο ἁλμυρό. Κρασὶ βαθυκόκκινο ποὺ δίνει
  δόξα στὸ κρύσταλλο. Πληγὴ ἀπὸ κοπίδι κινέζικο.
  Ἀστραπή. Βυσσινὶ ἡλιοβασίλεμα.
  Λαμπάδα τῆς πίστης μου.
  Ἀνοιχτὸ σημάδι τοῦ ἔρωτά μου
  Ὄνειρο καὶ τροφὴ τῆς παραφροσύνης μου
  Σὲ ἀγκαλιάζω.
ΚΟΛΙΑΣ
* Πρὸς τὸ τέλος τῆς ζωῆς τοῦ ὁ Νίκος Καββαδίας ἐρωτεύτηκε μία κοπέλα, τὴ Θεανὼ Σουνᾶ. Πρόκειται γιὰ ἕνα ἀπὸ τὰ ἐρωτικὰ γράμματα τὰ ὁποῖα ἔστειλε ὁ ποιητὴς στὴν κοπέλα.

                                                    Δάκρυ
 

 
Τὸ βράδυ πέθανε ἡ παιδούλα
  ποὖχε ἀρρωστήσει τὴν αὐγή.
  Ἴσως ἡ ἁγνή της ἡ ψυχούλα
  μὲ τ᾿ ἄστρα θέλησε νὰ βγῇ.
  Καὶ τώρ᾿ ἀστέρι θἄχει γίνει
  τὸν οὐρανὸ γιὰ νὰ ὀμορφήνῃ.
ΠΕΤΡΟΣ ΒΑΛΧΑΛΑΣ
 
* Δημοσιεύτηκε στὸ Περιοδικὸ τῆς Μεγάλης Ἑλληνικῆς Ἐγκυκλοπαίδειας στὶς 29 Ἰανουαρίου 1928, ἀρ. φύλλου 115, σελίδα 2. 
  Τα ποιήματα που υπέγραψε με το ψευδώνυμο Πέτρος Bαλχάλ(λ)ας δημοσιεύτηκαν από τον Iανουάριο του 1928 ώς τον Iανουάριο του 1930, τα πεζογραφήματα γράφτηκαν από το 1932 έως το 1935, τα υπόλοιπα ποιήματα, που τα υπογράφει ο Kαββαδίας με τ'όνομά του, χρονολογούνται από το 1928 ώς το 1935. Mόνο πέντε ποιήματα ανήκουν σε μεταγενέστερες εποχές : Tα τρία αντιστασιακά ποιήματα είναι του 1943 και του 1945, το «Φοιτητές» του 1967 και το «Στίχοι για τη ζωγραφική σου» του 1971.

                                              ΜΝΗΜΕΣ

"Τον Νίκο τον πρωτοείδα το '70 στο Le Callao του Peru Φορτώναμε ψαράλευρο θυμάμαι τα καράβια μας ήταν διπλά-διπλά αυτός σαν μαρκόνι με το Apollonia της ΕΛΜΕΣ εγώ σαν καμαρώτος στο Santa Maria της εταιρείας "Καραβιά" "

 

"Το Apollonia έχει ναυαγήσει το 1980-81 έξω από την Μακρόνησο"

"Μετά 5 μέρες θα τον γνωρίσω και από κοντά στη Lima πάντα σαν συνάδελφο ναυτικό (τότε δεν ήξερα ότι ήταν ποιητής) πάντα πλακατζής με τους φίλους, και εξερευνούσε συνέχεια το μάτι του το χώρο που βρίσκεται"

"θα τον ξανασυναντήσω μετά από μερικούς μήνες στο Amsterdam όπου και θα ανταλλάξουμε κάτι σημειώσεις μεταξύ μας ...(όσοι ξέρουν τί ρόλο  έπαιξε ο Καββαδίας στη δικτατορία θα καταλάβουν..)"

 

"Θα συναντηθούμε ξανά Τον Ιούνιο του 1973 στο Puerto Montt στη Chile τότε με το κίνημα της κατσαρόλας αυτός με το "Aquarius" εγώ με το  "Άγιος Δημήτριος" και θα τον δω για τελευταία φορά στο ίδιο λιμάνι στις 9 Σεπτεμβρίου 1973 δυο ήμερες πριν πέσει ο ΑΛΛΙΕΝΤΕ"

"Μετά από χρόνια σε ένα πολιτιστικό σύλλογο στα Κάτω Πετράλωνα κοιτάζοντας την βιβλιοθήκη το μάτι μου έπεσε σε ένα βιβλίο το πήρα στα χέρια  μου ..ήταν το "Μαραμπού" τότε κατάλαβα ποιός ήταν ο άνθρωπος που είχα συναντήσει."
                                                                Πάνος Κ

Ευχαριστώ πολύ τον Πάνο που μοιράστηκε μαζί μας αυτές τις λίγες αλλά πολύτιμες μνήμες  της ζωής του .