Πόσο θα θλίβονται οι δίκαιοι,πόσο ακόμα,
όταν επάνω τους παρασιτούν οι αχόρταγοι
που διαπραγματεύονται το μέλλον τους,
χωρίς πίστη ,χωρίς αιδώ!
Μαραίνονται οι ροδαμοί και κόβονται οι ελπίδες
σα να’καψε ο ήλιος τις κορφές
και μένει μόνο η σιωπή ,ένοχη ,κουρνιασμένη
στα βάθη της περήφανης ψυχής.
Ξεχάστηκαν οι νότες του βιολιού
κι ο πόνος ηνίοχος,
σέρνει το μοιρολόι στις ξένες στράτες!
Καλπάζει η απογοήτευση
στα χρώματα τα πληχτικά, που σκέπασαν τη χώρα,
ίδια μ’ εκείνα τα μουντά ,ανήλιαγων χωρών
και ο νους απ’ τα τεχνάσματα παλεύει με τη λήθη
-ως πότε άραγε μπορεί-
το όνομα και τη δόξα μας, για αιώνες να κρατήσει.
Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά
H φωτογραφία είναι από https://www.wallpaperflare.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου