ΤΑΚΗΣ ΦΑΒΙΟΣ " ΣΙΦΝΟΣ "

Ηταν τα χείλη,που έτρεχαν πίσω απ'τη δύση των φιλιών

Μικρό καράβι,το σώμα που έσερνε
το αφρισμένο πέπλο μιας ευμενίδας θάλασσας

Ηταν η νύχτα,που'χε φωλιάσει
μέσα στη σπηλιά της ερωτευμένης σμέρνας

Καθώς κοιμόσουν
κάτω απ'το κύμα της αυγουστιάτικης παλιρροιας,
μ'ένα φεγγάρι στον υγρό σου κόλπο

Μικρή,λυπημένη μου φλέβα
άνυδρη σάρκα της πυρακτωμένης μοναξιάς

Πάνω στα χείλη της σιωπής άδειασε την πληγή σου

Οπως μια γυναίκα,που βασιλεύει
μέσα στο παραδομένο στον έρωτα κορμί της

Λευκή,σαν αίμα κρυστάλλινης βροχής

Κόκκινη,σαν τη στάχτη μιας υπόσχεσης
στο παρανάλωμα της αγάπης

---------------------------------------

Του Τάκη Φάβιου

Από την ποιητική συλλογή
ΣΙΦΝΟΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΗΓΟΥΣΑ ΤΗΣ ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑΣ

Η φωτογραφία είναι από https://www.naxospress.gr/