Αθήνα Ζήσε… ! Ζήσε σ’ αυτήν την υπέροχη ζωή που υπάρχει μέσα σου. Σ’ αγάπησα γιατί ήσουν μαγική, γιατί είχες μεγαλοφυΐα και πνεύμα. Γιατί ενσάρκωνες τα όνειρα των μεγάλων ποιητών.Γιατί έδινες μορφή και ουσία στις σκιές της τέχνης. Σε όλη την πορεία της ζωής σου, έπαιξες ένα σπουδαίο ρόλο ξεθάβοντας το παρελθόν και ανασκαλεύοντας το μέλλον.
Αθήνα βγάλε φωνή στους ουρανούς
Πάψε ν’ ακούς τους χλευασμούς
Μην σπαταλάς τα δάκρυά σου με το βάρος της ντροπής και τον τρόμο της αιωνιότητας
Αθήνα έχεις μια τρομαχτική ομορφιά μιας ελληνικής τραγωδίας. Αθήνα της αιώνιας νιότης, του αστείρευτου πάθους, με τις λεπτές και μυστικές ηδονές, τις έξαλλες χαρές κι ακόμα τις πιο έξαλλες αμαρτίες, μην αφήνεις να σου ξεφύγει το ελληνικό ιδεώδες.
Για μας Αθήνα είσαι η γυναίκα των ταραγμένων μας αισθήσεων, μέσα σ’ ένα λαβύρινθο από σκοτεινά δρομάκια, καταθλιπτικές και φοβιστικές πλατείες. Ήσουν πάντα ένα όνειρο, μια οπτασία που φτερούγισε απαλά όπως ο ρομαντισμός, το πάθος και ο έρωτας.
Το πρώτο βράδυ Αθήνα φωτίζεσαι απ' το συναίσθημα. Το δεύτερο βράδυ Αθήνα φωτίζεσαι από το άπλετο φως των προβολέων του παραληρήματος. Την επόμενη νύχτα αναμνήσεις ξαναζούν, ελπίδες ξαναγεννιούνται, σε μια πόλη σύμβολο με ακτινοβολία μοναδική.
Σήμερα Αθήνα έχεις χάσει την αφηρημένη αίσθηση της ομορφιάς και είσαι πάντα σε αναζήτηση νέων αισθήσεων. Μη φοβάσαι τίποτα. Μια μέρα θα δείξω στον κόσμο ποια είσαι πραγματικά Αθήνα, στα πιο απίθανα μέρη, στις πιο απίθανες ώρες, στους πιο απίθανους ανθρώπους.
Πονεμένη και παραμελημένη Αθήνα σ’ αγαπάω. Θέλω να σε ανεβάσω στο ένδοξο βάθρο της λαμπρής ιστορίας και όλος ο κόσμος να σε λατρεύει, που κάποτε είχες ένα πολύ σοβαρό όνομα στο εφηβικό σου σώμα, γεμάτη από μυστικά άλλων εποχών.
Αυτή τη στιγμή βγαίνει το φεγγάρι πάνω από τον αττικό ουρανό. Η καρδιά κτυπά δυνατά και η σκιά δεν τρομάζει. Σκύβω και γράφω τ’ όνομα σου Αθήνα, με μακρόστενα γαλάζια γράμματα στην άκρη των τοίχων, μέχρι να λουστείς από ξανθό φως στο κύλισμα του χρόνου.
Αχ αυτή η αθηναϊκή μνήμη τι φοβερό πράγμα φανερώνει ! Καλείσαι να σχηματίσεις την πιο παραδεισένια Αθήνα που είχες σκεφτεί… αλλά ποτέ να μη θυμάσαι τις λεπτομέρειες.
Χρήστος Αθανασίου
Aπόφοιτος της Βαρβακείου Σχολής. Kάτοχος πτυχίων Υποκριτικής Θεάτρου – Κινηματογράφου του Υπουργείου Παιδείας και Υπουργείου Πολιτισμού καθώς και τίτλων Μεταπτυχιακών Σπουδών και Σεμιναρίων Υποκριτικής, Σωματικού Θεάτρου, Δημιουργίας Θεατρικού Λόγου, Κορυφωμένης και Επεισοδιακής Δραματικής Δομής - Γραφής και Σημειολογίας προς την παραστασιολογία, ως επιστήμη που αναλύει σε βάθος φαινόμενα της θεατρικής πράξεως.Ακροατής–Φοιτητής στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστήμιου Αθηνών.
Συγγραφικό έργο:
«Λογοτεχνικές Αστραπές»
«Όταν ο ηλεκτρικός σπινθήρας φωτίζει την ζωή και το όνειρο»
«Aφιερώματα στους ταξιδευτές της υποκριτικής τέχνης» ( Υπό έκδοση )
«Η Δραματική αλήθεια και το κωμικό αθώο των Ελλήνων Ηθοποιών»
«Μίμηση Πράξεως στην 7η Τέχνη του Ουρανού»
[Επεξήγηση: Aφιερώματα των εκλιπόντων Ηθοποιών απ’ τον 19ο αιώνα
μέχρι σήμερα σε λογοτεχνική μορφή]
Ακτινοβολεί από μια παράξενη,αρχαία ομορφιά ντυμένη με ποιητική αγάπη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια πολλά!