 |
| πηγή φωτογραφίας |
Της αγάπης χρώματα μ΄ αγκαλιάσανε
σε Θεό εσπερινό με ετάξανε
κι έπεσα στα όνειρα και κοιμήθηκα
σαν νησί Ελληνικό , δες στολίστηκα .
Κι ήρθ΄ ο ήλιος της αυγής και με ξύπνησε
μ΄ άνοιξε τα βλέφαρα και δεν μίλησε ,
μόνον μ΄ έντυσε ζεστά μ΄ άλλα χρώματα
στων αχτίδων του να μπω τ΄ άγια δώματα ...
Να χαρώ την θάλασσα και τα κύματα
των μικρών μας των πουλιών τα κελαϊδίσματα ,
των βουνών την ομορφιά και τ΄ αγέρια τους
των παιδιών μας τις φωνές και τα γέλια τους .
Να χαρίσω στην ζωή ζάλη Ιερή
σαν κλαράκι που ανθεί στου δέντρου την κορφή ,
και στο άδικο που ζω , πια μην σκορπιστώ
Επαναστάτης τρυφερός να φανερωθώ....
Νίκος Δημογκότσης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου