ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΚΗ - 4 ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Photo by Nikitas Karagiannis

i) Χορός αρχαίας τραγωδίας
Μ’ έπεισε προς στιγμήν
Το ψέμα αλήθεια μου
Πως είναι

Γλυκιά ψευδαίσθηση
Μ’ ακούμπησε πλάνης μανδύα
Χαρίζοντας μου ρίγος
Ικανοποιημένης επιθυμίας

Κάτω απ το φως του φαναριού
Ακέφαλη σκιά
Αμέσως φανερώθει

Μονολογώ
Μα το κεφάλι πια ψηλά
Εκεί
Που το φτωχό μυαλό μου
Δεν το θέλει

ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΚΗ

Photo by : Anastasia Xouris

ii) Αλλεπάλληλα συμπαθητικά
Αδικαιολόγητα λάθη
Επιμένουν να κάθομαι σταυροπόδι 
Κοιτώντας ήρεμη θάλασσα

Αργά μα με ύπουλη ευγένεια
Έσταξε επαναστατική σταγόνα μες τον νου

Κατοχυρώθηκε ανάσα
Δίνοντας άδεια σε ονείρεμα λυγμού
Και έτσι απλά η τρικυμία των δακρύων
Βλέπει πια εικόνα ταραγμένη

Αποχωρώντας απ’ την γνώση
Βρέθηκα να γκρεμίζω κάστρα στην άμμο
Ακούγοντας
Παιδικές κραυγές ευτυχίας

ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΚΗ

Photo by: Αγγελος Αγαπητος

iii) Βοήθεια 
Φωνάζω ξορκίζοντας 
Δηλητήριες σταγόνες μοναξιάς

Θέλοντας 
Πληγή απουσίας 
Να απαλύνω 
Βάπτισα την ανάγκη 
Απρόσωπη αξιοπρέπεια

Τώρα μόνη
Χτύπο παράγγειλα 
Ανθρώπινης καρδιάς να νοιώσω

Ω! Βάλσαμο 
Το άγγιγμα σου αγέρι μου 

ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΚΗ

iv) Μαράζι σ΄έβαλε 
καινούργιο φουστάνι
Να φορέσεις

Φώτιση δέχτηκε 
σεργιάνι να σε βγάλει
Τώρα ανάμεσα 
σε όλα σου τα σκοτάδια
ξέρεις ποια πως γυρισμό δεν έχεις

Μα εσύ γελάς
Με μια ματιά 
Πάντα φρεσκολουσμένη

ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΚΗ