ΑΚΡΙΒΗ ΜΕΡΙΔΙΩΤΗ " Ατιτλο "

Γεννήθηκα σε λάθος στιγμή,
για λάθος αιτία
δεν καταγράφηκε το γεγονός
στα ληξιαρχεία..

κάθε χέρι που απλωνόταν στο κορμί,
αντί για χάδι,
έπεφτε βαρύ
(κεκτημένης ταχύτητας θύμα),
σημάδια άφηνε,
έσκαβε μνήμα..
η αγκαλιά και τα φιλιά
λεηλασία..
Και η φωνή χρόνια ολάκερα
μια ικεσία..
λυγμός ο σπαραγμός
και τα παράπονο,
(σε χρόνια κατάληψη της ύπαρξης )
σκιές έριχνε σε γκρίζο άπονο
τις νότες χάραζε απελπισία,
πότιζε δάκρυ σε ακινησία..
*************************
Ανοησία…
Ήρθε το χάραμα.
Λούστηκα φως.
Τα μάτια άπλετα
ρουφούν ιριδισμούς,
του νου πετάρισμα
σε αφροδίσιους
αστερισμούς..

Εφιάλτη έβλεπα,
σκέφτομαι τώρα..
πάντα ανατέλλει ουράνιο τόξο
μετά τη μπόρα..
Ζωή μου χάρισε το σύμπαν απλόχερα
να τη στολίσω, να τη χορέψω
να ταξιδέψω στα ενδότερα..
να νανουρίσω κάθε της όνειρο,
να ζωντανέψω κάθε επόμενο..
κι αν από φόβο μπροστά σε δράκο γονατίσει,
πάλι εγώ θα τη σηκώσω να συνεχίσει..
Δεν είμαι άμοιρη των ευθυνών
Ούτε κατάδικος «μαύρων τρυπών»..
Γεννήθηκα
σε λευτεριάς κυματισμούς
σαν ουτοπία Άχρονη,
χωρίς προσδιορισμούς.
Έμψυχη, πάλλουσα ,
στων ψυχών τη μελωδία
Συγχρονισμένη συγχορδία,
..
Κι αν επιτρέπω
σε κάποια όρνεα την « εξουσία»
Παίρνω μαθήματα κακής διαχείρισης,
Και αποτρέπω
Θύμα της πλάνης εγώ να γίνω,
Και ν απολέσω την ουσία..
**************************
Γεννήθηκα κάποια στιγμή,
Για κάποια αιτία
Καταχωρήθηκε το γεγονός
Στης Γης τα ληξιαρχεία..

Αγάπη χρήστηκα για να μοιράσω
Κι απ την περίσσεια της να χορτάσω..
Σαν το χαμόγελο σ ένα παιδί ανθίζει,
Άρωμα ρόδου το Σύμπαν πλημμυρίζει..
Κι αν τα χαμόγελα είναι μυριάδες,
σκόνη θα γίνουν της Γης οι Φονιάδες..
**********************************
Γεννήθηκες για να νικήσεις τη Ζωή
Γεννήθηκα για να νικήσω το θάνατο..
Σημείο συνάντησης η Αιωνιότητα..
Κωδικός αναγνώρισης «Αγάπη»
Χαίρε Άνθρωπε!!
Το παρόν Δικό σου… πηγή 

Ακριβή Μεριδιώτη