ΛΙΤΣΑ ΚΥΠΡΑΙΟΥ Π.Π.Κ. " ΚΑΙ ΜΕΤΑ. ΜΕΤΑ..... ΤΙ; "

ΚΑΙ ΜΕΤΑ. ΜΕΤΑ..... ΤΙ;

Και μετά κενό, οι στιγμές.
Και χάθηκε η ελπίδα.
Και μετά έσβησε, το αγαπάς-αγαπώ
φούντωσε η αβεβαιότητα 
και το χάσιμο των στιγμών
μα οι στιγμές, μα οι ψυχές εκεί
ανάπηρες, όμως εκεί στέκουν
κρατούν, κάποια γλυκόπικρα σημάδια.
Μα ο χρόνος;σώνεται και η ζωή βασιλεύει.
Έτσι είναι οι άνθρωποι μηδενίζουν τις ψυχές,
από το εγώ τους που προκαθορίζει
τις πράξεις τους .
Έτσι είναι οι άνθρωποι, άδειες ανάσες δίχως
τέλος που ανασαίνουν κούφια
μόνο για το τι θέλει το εγώ τους.
Και μετά η ανάσα, αποπνέει θάνατο,
γιατί είναι εκείνες οι στιγμές που άρπαξαν
από τη φλόγα του βλέμματος
που τους αντικρίζει με αγάπη και θαλπωρή.
Έτσι είναι τα εγώ,
κάνουν την βόλτα τους
στη ψυχή του αφέντη τους
εκείνου που τους τυφλώνει,
από τα μοναδικά τους θέλω και διεκδικώ.
Έτσι είναι οι άνθρωποι.
Έτσι, έτσι δεν αλλάζουν οι ψυχές αδερφέ μου.
Μόνο, να εκεί που ο Ήλιος βασιλεύει
καίγονται τ' απάτητα του ονείρου,
εκεί που ο Ήλιος βασιλεύει,
γίνονται στάχτη οι ανάσες τις ζωής.
Γιατί άραγε, ποίο το κέρδος;
Μα κέρδος από το κάψιμο,
της ίδιας της ψυχής;
Να λοιπόν, κέρδος
ανύπαρκτο κέρδος ψεύτικο
πρόσκαιρο, αυταπάτη.
Και μετά;
Στο βασίλεμα πλέων της ζωής
και όχι των στιγμών,
από αυτές που θα μπορούσαν
να λαμπυρίζουν τις μέρες
μα τώρα.. μόνο εγώ και στάχτες.
Ορφανεύει η ψυχή, ερημώνει το βλέμμα
σακατεύεται η υπόσταση του ψυχικού κόσμου
χάνεται άδικα από την υπεροψία.
-Μια ανάσα, μια ψυχή....
Βυθίζουν στο τέλος ,
όλη η την ύπαρξη μέσα στη μοναξιά,
εκείνη που δεν είσαι μόνος ποτέ
μα είσαι έρημος και ξεκομμένος
σε δικιά σου υπόσταση βλέποντας
εκείνη τη ψυχή πλέων να χάθηκε
μαζί να χάνονται τα δικά σου όνειρα.
Η δικιά σου υπόσταση όχι η δικιά της,
ποτέ η δικιά της , γιατί η άλλη ψυχή
ήταν που έδωσε, έδωσε δεν πήρε,
ίσως δεν θέλει σε να πάρει
ή δεν τι ένοιαζε να το κάνει.
Μα εσύ; μόνο πήρες
και ξανά πήρες γιατί δεν σ' ένοιαζε
να μη πάρεις αφού ήταν απλόχερα
μα σε απορρόφησαν τα εγώ σου
και τα διεκδικώ μόνο θέλω, θέλω....
Και βασίλεψε, και κάηκε, στάχτωσε
η ανασαιμιά, της σωθέντας σου ζωής
τις άδειας και ελάχιστης ζωής...
ΛΙΤΣΑ ΚΥΠΡΑΙΟΥ Π.Π.Κ.
13/6/2016

* * * * 

AND AFTER. AFTER ..... WHAT?

And after vacuum moments.
And lost hope.
And then extinguished, the love-love
flared uncertainty
and losing moments
but moments, but the souls there
disabled, but there stand
keep some bittersweet signs.
But the time? Saving it and life reigns.
So are the people nullify souls,
by their ego that predetermines
their actions.
So are the people, breaths without licenses
fee breathe hollow
only what he wants them too.
And then the breath exudes death,
why are those moments snatched
the gaze flame
facing them with love and warmth.
That's how I,
They make their ride
the soul of the master
the one blinding,
from their unique wants and claim.
So are the people.
So, do not change the souls of my brother.
Only, to where the sun reigns
burn t 'trackless dream,
where the sun reigns,
are the breaths of life ashes.
Why, what is the profit?
But profit from burning,
the soul itself?
So here, profit
nonexistent profit fake
temporary, illusory.
And after;
In Basel sailer life
instead of dots,
from those that could
twinkling days
but now .. just me and ashes.
He lost his parents the soul, deserted look
Cripple the existence of the psychic world
unfairly lost the arrogance.
-A Breath, a soul ....
Plunging the end,
all being in solitude,
that you're never alone
but you are desolate and detached
in your own personality watching
that the soul be lost sailer
with losing your own dreams.
Your own personality not hers,
ever hers, because another soul
was given, he gave not got,
perhaps you do not want to get
or do not care what you do.
But you? only you got
and again why did he not to care
not to take because it was generously
but absorbed into the ego
and the only claim I, I ....
And he reigned, and burned, stachtose
the anasaimia of your life sothentas
the license and minimum life ...
LITSA KYPRAIOU P.P.K.
06/13/2016