Αισθάνομαι.
Αφουγκράζομαι.
Σφυρηλατώ τον ήχο της καρδιάς μου.
Οραματίζομαι.
Αναζητώ.
Χρωματίζω τα γυμνά δέντρα ενός άδειου κόσμου.
Ευγνωμονώ τις αιώνιες ρίζες τους.
Συνειδητοποιώ.
Υπάρχω.
Κατασκοπεύω τις έσχατες βαθιές ριτίδες μου.
Σώζω και την τελευταία ρανίδα στο αίμα μου.
Κείτομαι στο χώμα της ύπαρξής μου
και με το βλέμμα απλανές
στην εχεμύθεια της αιώνιας σιωπής,
μονολογώ...
- Αναπνέω.
- Ζω.
ΤΖΟΥΛΙΑ ΠΟΥΛΗΜΕΝΑΚΟΥ
ΠΟΙΗΤΡΙΑ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΟ ΕΚΔΟΣΗ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ "ΑΠΡΟΣΜΕΝΗ ΑΝΟΙΞΗ" 2016
Πολυ όμορφο Ντζουλια μου!!!!!! Διαβλέπω στους στίχους σου μια αγωνία και έναν προβληματισμό αλλα και μια αντισταση!!!! Σου εύχομαι και άλλες όμορφες δημιουργίες και επιτυχίες!!
ΑπάντησηΔιαγραφή