Φωτογραφία - Δήμητρα Παπαδάτου |
Έλα να καθήσουμε
στο πάτωμα οκλαδόν
κρατώντας στο χέρι
το γλειφιτζούρι της δραχμής
κι ας στάξει στο παρκέ η γλύκα
λεκέδες να το γεμίσει
Έλα να ξεστρώσουμε
το άσπρο σεμέν
αυτό που άψογα κολλαρισμένο
τεμπελιάζει πάνω
στη σκαλιστή κονσόλα
στο βάζο με το βύσσινο
να βουτήξουμε τα δάχτυλα
ο ουρανίσκος να μελώσει.
στο πάτωμα οκλαδόν
κρατώντας στο χέρι
το γλειφιτζούρι της δραχμής
κι ας στάξει στο παρκέ η γλύκα
λεκέδες να το γεμίσει
Έλα να ξεστρώσουμε
το άσπρο σεμέν
αυτό που άψογα κολλαρισμένο
τεμπελιάζει πάνω
στη σκαλιστή κονσόλα
στο βάζο με το βύσσινο
να βουτήξουμε τα δάχτυλα
ο ουρανίσκος να μελώσει.
Κι ύστερα να γρατζουνίσουμε
τα γόνατα
παίζοντας κλέφτες κι αστυνόμους
στο κλειδωμένο σαλόνι
των παιδικών μας χρόνων.
τα γόνατα
παίζοντας κλέφτες κι αστυνόμους
στο κλειδωμένο σαλόνι
των παιδικών μας χρόνων.
Περνά περνά η μέλισσα...
Μη φοβάσαι
κανείς δεν σε μαλώνει πια
Πολλά τα χρόνια
που έπαψες να είσαι
παιδί
κανείς δεν σε μαλώνει πια
Πολλά τα χρόνια
που έπαψες να είσαι
παιδί
Ένα δύο τρία
φτου και βγαίνω...
φτου και βγαίνω...
Τα έμαθες τα νέα?
Τους μεγάλους
κανείς δεν τους τιμωρεί
Τους μεγάλους
κανείς δεν τους τιμωρεί
Δεν περνάς κυρά Μαρία
δεν περνάς
δεν περνάς
Πάρε μαζί σου ζαβολιές
κι έλα να παίξουμε
στο θέατρο σκιών της νιότης
που μεσουράνησε
κι έλα να παίξουμε
στο θέατρο σκιών της νιότης
που μεσουράνησε
μα νοιώθει ακόμα παιδί ______
Δήμητρα Παπαδάτου - Δεύτερη γραφή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου