Εφτά έτη, τα μετρώ ένα ένα.
Μαύρες, οι αβίωτες μέρες μας.
Ανήσυχοι, παγωμένοι οι ύπνοι μας.
Μαζί με μας ξαγρυπνούν
ακόμη κι οι νεκροί μας.
Θολό το τοπίο, ανταριασμένο.
Παντού ξιφολόγχες και πνιγερό δάκρυ.
Κατάρες κι αναθέματα μαυροντυμένων γριών.
Δυσβάσταχτο πλέον «το κατοικείν».
Στην υπόδουλη χώρα μου αλωνίζουν…
Πολιτικοί της καρέκλας και της αρπαχτής.
Σπόροι πλιατσικολόγοι, θεατρίνοι και ψεύτες.
Υποχθόνιοι τράγοι και πύρινοι τοκογλύφοι.
Αβάσταχτοι φόροι παραμονεύουν την αύρα μου,
μόνιμοι ένφια τη χέρσα κοιλάδα μου.
Ψεύτικοι οι όρκοι στο λευκό προσκεφάλι μου.
Ψαλιδωτοί αετοί στο πενιχρό πορτοφόλι μου.
Ένας συμφερτός αλλοπρόσαλλου πλήθους
με παρασύρει έξω από τη Βουλή
-που κατάντησε σαν κόπρος του Αυγείου-
αλαλάζοντας: «Μη παρακαλώντας, μη…
πολεμάτε τη χώρα μου…
Μη παρακαλώντας, μη…
πολεμάτε τη χώρα μου…»
Φθάνοντας στο ένδοξο μνημείο
σήκωσα ορθό τον άγνωστο στρατιώτη
και πήρα τη θέση του πεσόντα,
για να μην βλέπω άλλο και πονάω,
γλυκιά πατρίδα μου!
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΡΑΜΑΝΔΑΝΗ : ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ- ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΙΓΝΑ-ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΡΑΜΑΝΔΑΝΗ : ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ- ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΙΓΝΑ-ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου