ΕΚΤΩΡ ΠΑΝΤΑΖΗΣ "ΗΛΙΟΤΡΟΠΙΟ ΚΑΙ ΤΑΦΗ "

Gustav Klimt -sunflower

Η κορδέλα των βουνών,κορφές χιονισμένες

χάντρες από μαργαριτάρι στραφτοκοπάνε

περασμένες αιθέριο νήμα στον ουράνιο λαιμό.

Αμφιθυμία βαθιά στο σύνορο

μπαίνουμε στη μεθόριο.Διασχίζουμε χωράφια

κιτρινόμαυρα ηλιοτρόπια ώς πέρα

εδώ εκεί λοφίσκοι φαλακροί,γουλί σαν νεοσύλλεκτοι

φαντάροι που τους έχουν κουρέψει με την ψιλή.

Κι εκεί διέκρινα την πόλη σου

φάνταξε εκτεταμένη, αρμονισμένα

είχε τα σπίτια με τους κήπους που με προϋπαντούσαν.

Είμαι ένας λύκος,για την ακρίβεια μονόλυκος,

μόνο που εξελίχτηκα σε σκύλο αδέσποτο

κυνηγάω την ουρά μου,το νέο μου αφεντικό

πιστός ακόλουθός της,

στις σκοτεινές γωνιές των νοσοκομείων οσφρίζομαι

το θάνατο.Φυτεύω ένα κυπαρίσσι λόγχη ζωντανή

να φρουρεί τον τάφο.Χαράσσω επίγραμμα

να το συλλαβίζουν οι χειμώνες με κρυστάλλινα χείλη

φωνή νεκρού.

Το ηλιοτρόπιο παραχώνει τους σπόρους του,

μην εκτίθενται σε άσπλαχνα βλέμματα.

Αριθμώ το είναι.Το είναι πλήθος;Το είναι μονάδα;

Είναι και δεν είναι.Τίποτε απ τα δυό. Και τα δυό.

Η αλήθεια έχει τις πηγές της στη στέρνα της λήθης.

Το επίγραμμα είναι η φωνή μου

εγώ, είμαι ο νεκρός.

Τα αγάλματα ανοίγουν τα πέτρινα μάτια τους.