ΔΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΑ - Ποίημα της εντεκάχρονης μαθήτριας πάνω στα "Κάλαντα" του Ν. Λύτρα.

  Κάθε φορά που δημοσιεύω έργα μικρών παιδιών αισθάνομαι πολύ περήφανη ....Τα παιδιά περισσότερο αυθόρμητα από τους μεγάλους , μπορούν να εκφράσουν πηγαία συναισθήματα και να μας δώσουν μαθήματα ζωής  με τον δικό τους μοναδικό τρόπο. 

Η Κατερίνα είναι μία εντεκάχρονη  μαθήτρια της Πέμπτης Δημοτικού. Στα πλαίσια μιας εργασίας στο σχολείο της με θέμα " Ζωγράφοι και Παιδί" έγραψε ένα πολύ τρυφερό  ποίημα, ένα ποίημα που κρύβει μέσα του βαθιά ανθρωπιά και  σπάνια ευαισθησία. 

Το ποίημα αυτό το εμπνεύστηκε από τον πίνακα του Ν. Λύτρα "τα κάλαντα". Να τονίσουμε δε εδώ ότι με το ποίημα αυτό εκφράζει τα συναισθήματα του παιδιού που είναι κρυμμένο πίσω από τον τοίχο.

Ν. Λύτρας - Κάλαντα

Πόσο θέλω κι εγώ να τραγουδήσω τα κάλαντα μαζί με τ' άλλα τα παιδιά Να μου δώσουν γλυκά και να δείξω τη γλυκιά μου φωνή στο παιδί και την κυρά. Αυτό το βραδάκι θέλω να τραγουδήσω Να κάνω το μωρό να γελάσει Να τιμήσω κι εγώ το έθιμο για τα κάλαντα Το άγαλμα να το κάνω να κινηθεί με τη φωνή μου Πόσο θέλω να πάω κι εγώ μαζί με τ'άλλα παιδιά Να μυρίσω τα λουλούδια που κρέμονται από τη γλάστρα Κι όταν τελειώσω να πιω νερό από το ποτήρι στο πεζούλι Να δω παιδιά από άλλες χώρες Να παίξω φλογέρα η ταμπούρλο Να σταματήσω να είμαι το παιδί που είναι πίσω από τον τοίχο και να τους κοιτώ όλους και να τραγουδώ. Πόσο το θέλω!

Κατερίνα Δημακοπούλου