μακάρι όμως ν΄ άνοιγαν διάπλατα όλες.
Οι ένοικοι κάνουν χάζι από την κλειδαρότρυπα,
όμως ποτέ δεν ανοίγουν στον αλλόκοτο οδοιπόρο.
Φαίνεται πως η σύγχρονη κοινωνία φοβάται τον Άνθρωπο,
την έκαναν επίτηδες να φοβάται για να την ποδηγετούν.
Οι διαπροσωπικές σχέσεις θεωρούνται ξεπερασμένες,
σύμφωνα με την περιρρέουσα ατμόσφαιρα της εποχής.
Όλα αποκτιούνται γρήγορα με το πάτημα ενός κουμπιού
δεν πρέπει να αναλωνόμαστε σε απαρχαιωμένες μικρότητες,
διαπροσωπικές σχέσεις, φιλίες και λοιπές μαλακιές.
Σήμερα ο Χρόνος καταβρόχθισε τον Ξένιο Δία
εκδικούμενος την προαιώνια ανταρσία του,
εμάς τους περαστικούς θα διστάσει να συντρίψει;
Κι όμως κάποιοι αφήνουμε την πόρτα μας ορθάνοιχτη.
Ως η πριγκίπισσα της Εφτάπυλης Θήβας κάποτε,
εξορίσαμε από την ψυχή μας το φόβο της συντριβής.
Εμείς φτερωμένοι σαν τον Ίκαρο
θα χανόμαστε λεύτεροι στα πελάγη της σκέψης .
Μεγαλύτερος κίνδυνος για μας απ’ τη μιζέρια των άλλων,
δεν υπάρχει
Ίσως ακολουθήσουν και άλλοι το παράδειγμά μας στο μέλλον.
Ποιος ξέρει;
Το άνοιγμα της δικής σου πόρτας πάντως, εμένα μου είναι αρκετό.
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ http://diaprisioskirikas.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου