Ζητιέται περπατησιά λέφτερη,
άγνωστης κατεύθυνσης, αντρίκια,
γιομάτη περηφάνια και έπαρση αλλόκοτη.
Ζητιέται ανάσα ζεστή,
με ψιθύρους ονείρων φτιαγμένη,
βγαλμένη από μάνα μυριότεκνη
πριν τη στερνή τη γέννα.
Ζητιέται βλέμμα καθάριο
να ατενίζει πέρα ως πέρα,
από τ’ανταριασμένο πέλαο,
ίσαμε την αιώνια χιονισμένη κορφή
του πιο αψηλού βουνού
που ο αϊτός καταμεσής τη σκίζει.
Ζητιούνται χέρια με χαρακιές
ωσάν τη γης που σκίζεται στα διο
αλαφιασμένη να ρουφήξει
την τελευταία σταγόνα της άξαφνης μπόρας
μεστο μεσοκαλόκαιρο.
Ζητιέται τόπος να χορτάσει τα ορφανά
που πουτάνες πατρίδες αφήσαν νηστικά,
να μετράν μεστη ντροπή τα κόκαλα τους
πάνου απ τις πρησμένες κοιλίτσες τους.
Ζητιέται αγάπη ανώφελη, χωρίς προορισμό,
χωρίς ενόχους, μάταια σπλαχνική,
σε ένα κακοφορμισμένο γιομάτο
(υψηλούς) στόχους κόσμο.
Ζητιέται σύντροφος για ταξίδι μακρινό,
σε τόπους άμεμπτους, αλαργινούς,
φτιαγμένους μοναχά για μεγάλα παιδιά
με το βλέμμα στραμμένο στην ελπίδα.
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ http://anorthografies.net/archives/2693
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου