 |
Το ωραιότερό μου ποίημα
θα γράψω στο βλέμμα του απέραντου
στην αχνή ένωση ουρανού και θάλασσας
στο άσπρο των κυμάτων
στην ηδονή της σάρκας
καθώς ο ζωοφόρος ήλιος
θα ξυπνά τα μέλη του κορμιού
εκείνα θα ρουφούν μνήμη αλμύρας
δροσιά από ένα κατακόκκινο
ζουμερό καρπούζι
θα χώνονται άτακτα
τα δάκτυλα στην άμμο
θα την διασπούν
με το κόκκινο των νυχιών
σαν γυναίκα θα ξαπλώνω
θα με ορίζει
η θάλασσα
θα αφεθώ
και το βλέμμα μου
αλμυρό και υγρό
θα γίνεται ένα με την σάρκα
εκεί θα χαθώ
στο απέραντο του γαλάζιου...
Η φωτογραφία είναι από http://www.google.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου