ΑΝΕΜΟΕΣΣΑ ΣΚΕΨΗ ""Αγριμι"

Οσο μεγαλωνω μαθαινω.....
Μαθαινω να μην συγχεω
τον ανδρισμο με την μπεσα...
Να ξεγυμνωνω... τα γυναικεια φορεματα...
Απο μικρη εξαλλου ημουν περισσοτερο Αγριμι... απ´οτι γυναικα.
Ατελειωτες κοντρες..
Αιωνιες διενεξεις...
Οποιος με αγγιζε ... ματωνε...
Και οταν ακομα ελευθερα
αποφασιζα να ευνουχιστω...
ξυπναγα πεινασμενη....
ετοιμη να κατασπαραξω τους σκλαβους..
ακομα και την ιδια μου την καρδια..
Θεριο ανημερο με εκαναν παντοτε..
τα ξυλινα λογια...
Οι ανθρωποι που ζητιανευαν στις λεξεις..
λιγα ψιχουλα ορμης...
Τι νομιζεις οτι μπορουν να σου χαρισουν οι λεξεις μου..;
Για μενα ειναι η αναπνοη μου...
Εσυ θα αναπνεεις για παντα με δανεικη ανασα;

Οταν οι λεξεις Σου ... συναντησουν την ορμη Σου...
τοτε και μονο τοτε ο κοσμος θα αλλαξει...

Ανεμοεσσα...