Painting: Vincent Willem van Gogh, Two Hands |
Μερικές μέρες να κουβαλάνε τόσο πριν, τόσο μετά!
Μια σπείρα χρονικότητας, άλλοτε με ήλιο,
κάποτε με βροχή,
εκεί οι λέξεις, εκεί ο πόνος κάτι σαν χάδι,
εκεί η μνήμη ριζοβελονιά διπλώνει
εκεί συναντιέται
η κανέλα κι ο βασιλικός
κάνουν μια βόλτα στην Ασκληπιού
κατεβαίνουν την Βατατζή
γιατί είναι καλοκαίρι
και ξέρει τις διαδρομές
της αγκαλιάς και του νερού το χάζι
κι αν σταματάει λίγο
μπρός στις Στήλες
είναι που η ζωή προχώρησε
κι αυτή λίγο πιο πέρα
κι ας μένουν τα μπαλκόνια
πάντα εκεί
κι ας φουντώνουν οι λεβάντες στα παρτέρια
το τραμ που θες φεύγει πάντα
από αριστερά
κι οι άνθρωποι φεύγουν κι αυτοί.
Μαρία Μαρινάκου
Ιούνιος 17, 2014
Μια σπείρα χρονικότητας, άλλοτε με ήλιο,
κάποτε με βροχή,
εκεί οι λέξεις, εκεί ο πόνος κάτι σαν χάδι,
εκεί η μνήμη ριζοβελονιά διπλώνει
εκεί συναντιέται
η κανέλα κι ο βασιλικός
κάνουν μια βόλτα στην Ασκληπιού
κατεβαίνουν την Βατατζή
γιατί είναι καλοκαίρι
και ξέρει τις διαδρομές
της αγκαλιάς και του νερού το χάζι
κι αν σταματάει λίγο
μπρός στις Στήλες
είναι που η ζωή προχώρησε
κι αυτή λίγο πιο πέρα
κι ας μένουν τα μπαλκόνια
πάντα εκεί
κι ας φουντώνουν οι λεβάντες στα παρτέρια
το τραμ που θες φεύγει πάντα
από αριστερά
κι οι άνθρωποι φεύγουν κι αυτοί.
Μαρία Μαρινάκου
Ιούνιος 17, 2014
Υπέροχο !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαγεύει η Ριζοβελονια. Μπράβο..
ΑπάντησηΔιαγραφήΤέλειο!
ΑπάντησηΔιαγραφή