Τα ποιήματά μου ας είναι στην άμμο,
ας τα κρατάνε παλαιά βιβλία,
ας πέσουν πάνω τους κύματα,
δάκρυα δικά μου καυτά.
Ας είναι πεταλούδες που πετούν,
σφίγγες που κεντούν,
μέλισσες που μέλι κάνουν…
γλυκά με όνειρα να μπερδευτούν.
Τα ποιήματα ας γίνουν παραμύθια,
σε βλέφαρα παιδιών να ταξιδεύουν.
Ας γίνουν μιας πικρής γενιάς αλήθεια,
σε όλο τον κόσμο να ταξιδεύουν.
Ας γίνουν σπόρος γι' άλλη μέρα
κάτω από μια ματωμένη σελήνη .
Να γίνουν λόγια για θυμωμένα στόματα
αυτά τα τυπωμένα μονόφυλλα .
ΣΟΦΙΑ ΣΚΟΥΛΙΚΑ-ΒΕΛΛΟΥ
Όπως πάντα πολύ προσεγμένη γραφή!
ΑπάντησηΔιαγραφή