ΙΩΑΝΝΑ ΛΑΖ " ΒΡΟΧΗ"

Ποτέ η βροχή 
δεν έφερε 
τόση δίψα
ως την στιγμή
που οι σταγόνες
στάζουν 
ηδονή βλέμματος
Σταγόνες φλόγας 
καμωμένες απο φύση 
άγρια
Παρουσία 
που καθρεπτίζει
την ύπαρξη του
σε καθρέπτη 
απο ανάσες 
κοσμογονίας
Φωτιά παρασύρει το 
είναι μου
σε εκσταση
σε όραμα ολοκλήρωσης
σε αποδοχή της 
ήττας του 
εγώ μου σε εμείς.
Ποτέ η βροχή
δεν έφερε 
τόση δίψα
όσο την ώρα
που τα μάτια 
δονούνται με το
μοναδικό κουαρτέτο
εγχόρδων
του κορμιού σου
στην μουσική του
ένταση..